ناظم حکمت

«برای مردی در زندان، یک دوست خوب، یک رفیق، یک برادر فوق‌العاده و یک شخص خلاق، نصف آزادی است.» تجربه‌ی زندان، تجربه‌ی زیست در یک «جامعه‌ی کوچک» است که قوانین و روابط خاص خودش را دارد. یک اجتماع زیر ذره‌بین که در آن الگوهای قدرت، سلطه، اتحاد و مقاومتِ حاکم بر جامعه، در مقیاس کوچک‌تر بازتولید می‌شوند. یک مکان زیست اجباری که میدان تجربه‌ی زیستن در شرایط حدی است؛ فضایی که در آن بدن، ذهن و روابط انسانی شکل دیگری به خود می‌گیرند. تجربه‌های حدی به موقعیت‌هایی گفته می‌شود که فرد را به مرزهای طاقت انسانی،…