آوار شیفتگی
اواخر اردیبهشت ماه سال 1355، نزدیک امتحانات آخرسال شده بودیم و کلاس‌ها تق و لق و تعطیلات برای آمادگی امتحانات در حال آغاز. با دوچرخه‌ای که داشتم از خانه، خودم را به باغی بزرگ که پشت هنرستان چمران فعلی رشت بود، می‌رساندم تا با دوستان هم سن و سال، هم درس بخوانیم و هم تفریحات و اللی تللی.
باغی خاطره‌انگیز که هنوز هم می‌شود از کوچه‌ای فرعی در خیابان فلسطین رشت، ماندگاری بخشی از آن انبوهی درختان، سرسبزی بوته‌های چای و نهرهای کوچک روان پای این درخت و آن بوته‌ها را دید.
هنوز هم وقتی کناره پرچین باغ قدیمی که به اشتباه باغشاه…