مردی که در مه نشسته بود
مرگ، گاهی تنها پرده آخر یک سکوت بلند است؛ سکوتی که سالها پیش، خودخواسته آغاز شده بود. ابراهیم رهبر، نویسندهی آرام و منزوی دهههای اخیر، در ۸۷ سالگی از دنیا رخت بربست، بیآنکه هیاهویی در میان باشد.
اما اگر زندگی را در لابهلای واژهها بجوییم، اگر حقیقت یک نویسنده را نه در جایگاههای رسمی که در جنس نگاهش به آدمها و دردهایشان دنبال کنیم، باید بگوییم: ابراهیم رهبر همچنان زنده است.
رهبر از نسل نویسندگانی بود که نوشتن را با زیستن گره زد؛ اما نه برای شهرت، که برای شهود. در دههی ۱۳۴۰خورشیدی، زمانی که…