پیر پسر

خیلی وقت بود کسی مرا به سینما دعوت نکرده بود آن‌ هم بجای نهار! پرونده‌ای دارم که شش ماه آزگار در حال رسیدگی است و هر بار که جلسه دادگاه تشکیل می‌شود، گویی باید دوباره از بای بسم‌الله شروع شود و جایی در همان ربع نخست الفبا، دادگاه خسته می‌شود و سر و ته جلسه را هم می‌آورد و روز از نو روزی از نو. قرار نیست داستان پیش برود و ما محکومیم چون افسانه‌ی سیزیف درجا بزنیم. دو نفر از ذینفعان دعوی در اثنای رسیدگی عمرشان را به شما داده‌اند که از قضا یکی از آن زنده یادان، سوپر استار تئاتر و سینمای ایران بود. امیدوارم آنقدر…