چندی پیش در گزارشی با همین عنوان (دان کیلویی چند؟) به معضل اهدای دان ها و احکام بی ضابطه در هیات کاراته استان گیلان پرداختیم و شاهد مثال ما هم بیانیه سرپرست پیشین هیات کاراته استان بود که در آن، آریامن قویدل میزان این تخلفات را غیر قابل وصف خواند و اینگونه دست به افشاگری زد؛ « متاسفانه در گذشته خواسته یا ناخواسته، صدور انواع احکام درجات کمربند و حتی صدور برخی مسئولیت‌ها بدون رعایت مقررات و آیین‌نامه‌های ورزشی و حتی پاره ای از مواقع تخطی از قانون صورت گرفته است؛ تخلف و جعل امضا و سوء استفاده از جایگاه حقوقی و فروش احکام به صورت غیرقانونی و پخش احکام در زمان تصدی اینجانب با امضایی دیگر نیز از جمله معضلات هیات کاراته استان بوده است».
اما امروز، بعد از گذشت حدود یک ماه از انتشار آن گزارش، خبر می رسد در هیات جودو، کوراش و جوجیتسوی استان گیلان نیز اتفاقات مشابه زیادی رخ داده است که ورود سازمان بازرسی را می طلبد و ما را نیز بر آن داشت تا قسمت دوم ” دان کیلویی چند؟ ” را به نگارش در بیاوریم.
به گزارش مرور، بر اساس آیین‌نامه اجرایی هیئت‌های ورزشی، هر هیات تنها یک نایب رییس دارد و در هیات هایی که بانوان در آن مشغول به فعالیت هستند، نایب رییس باید از بین بانوان انتخاب شود، از همین رو اغلب هیات های ورزشی گیلان به جز فوتبال، یک نایب رییس دارند که عمدتا هم از بین بانوان انتخاب می شود.
در هیات جودوی گیلان نیز این مهم در ابتدا رعایت شده و زهرا پیربازاری، همسر رمضانعلی پور یوسفی رییس هیات جودوی استان، به عنوان نایب رییس انتخاب شده است.
اما اخیرا مشاهده شده فردی به نام ” م . م . م ” به همراه رییس هیات در محافل رسمی ورزشی و حتی غیر ورزشی، حاضر شده و خود را نایب رییس هیات جودوی استان گیلان معرفی می کند.
از آنجایی که هیات جودوی گیلان بر خلاف ایین نامه، اقدام به صدور حکم نایب رییسی برای این ژن خوب که برادر یکی از مدیران رده بالای استان است، کرده ، از همین رو تاکنون وی را به خانواده جودو معرفی نکرده ولی چندین بار به اتفاق رییس هیات، به حضور مدیر کل ورزش و جوانان رفته و عکس یادگاری نیز گرفته است.
حضور ژن خوب ها در رده ی بالای مدیریتی
گفتنی است این فرد، دو تابعیتی و ساکن امریکاست و بواسطه ژن خوب خود، پله های ترقی را آسانسوری طی کرده و یکباره بدون سابقه دان و شرکت در آزمون، موفق به دریافت دان ۵ جودو شده است. در حالیکه یک هنرجوی جودو برای رسیدن به این دان باید ۱۷ سال مستمر بدون غیبت فعالیت کند و سپس در صورت قبولی در آزمون های فنی می تواند صاحب دان پنج شود.
ناگفته نماند، برادر این فرد، دستی در بودجه استان دارد و به همین دلیل، از رابطین اصلی اخذ اعتبار تعمیرات مدرسه جودوی رشت است. حتی این ژن خوب در سایه بازسازی مدرسه جودو، متولی اصلی واگذاری پیمان به افراد خاص نیز بوده است.
لازم به ذکر است، آقای ژن خوب هم اکنون در امریکا به سر می برد.
حال سوال جامعه جودو این است که:
۱- چرا ایشان به جامعه جودو معرفی نمی شوند؟
۲- آیا یک فرد دوتا بعیتی می تواند نائب رییس هیات باشد؟
۳- آیا امکان مدیریت هیات جودو برای یک شخص از امریکا وجود دارد؟
۴- آیا مدیرکل ورزش و جوانان گیلان که با این فرد ملاقات و نشست تخصصی برگزار می کند، به این تخلفات واقف نبودند؟
۵- آیا اهدای دان غیرمتعارف و جهشی به یک شخص غیرورزشی در راستا نیل به اهداف سیاسی و اقتصادی نیست؟
۶- آیا اهدا دان ۵ به وی تضیع حقوق سایر ورزشکاران و توهین به درجات کمربند واقعی جودوکاران استان نیست؟
۷- آیا صدور حکم نائب رییسی برای این ژن خوب صرفا مصرف خارجی ندارد؟
۸- آیا دادن این امتیازات به ” م . م . م ” یک رانت نیست؟
افزایش دان های جهشی و بی ضابطه
بنا بر تحقیقات به عمل آمده و اعتراضات ورزشکاران جودوکار متوجه شدیم؛ هیات فعلی جودوی گیلان در اقدامی بی سابقه در طول حیات خود، اقدام به صدور دان های جهشی آن هم برای افراد خاص خصوصا حلقه نزدیک به رییس هیات کرده که اسامی تعدادی از آنان به این رسانه اعلام شده و در صورت نیاز به اطلاع همگان خواهد رسید، در بین آنان روسای بعضی از کمیته ها، هیات رییسه و غیره نیز به چشم می خورد.
در بین افرادی که یک باره بیش از ۴ الی ۵ دان گرفته اند به اسامی بر می خوریم که سالیان درازیست که در ایران به سر نمی برند و ساکن خارج از کشور هستند و متاسفانه برای آنان گواهی شرکت در آزمون صادر شده در صورتیکه در همان زمان آنان در ایران حضور نداشتند.
افرادی بدون سابقه ورزش جودو و افرادی با سابقه کمربندهای رنگی بدون سابقه دان مفتخر به دریافت دان های ۳ و ۴ و ۵ می شوند که جای تاسف فراوان دارد.
تنها یک جودوکار می تواند درک کند که این چه تبعیض و توهین بزرگی به قداست کمربندهای واقعی آنان است، دان های غیر واقعی با هر انگیزه ای؛ چه مادی، چه سیاسی و یا تثبیت مدیریتی، ضربه بزرگی به غرور و انگیزه جودوکاران گیلانی است و دست آویزی برای تمسخر تلاش سایر جودوکاران برای بهبود فنی سطح جودو است.
متاسفانه پس از بروز پدیده اهدا دان های بی ضابطه هم اکنون شاهد صدور احکام مربیگری بی ضابطه با همان رنگ و لعاب سیاسی- اقتصادی و تثبیت مدیریتی هستیم.
پیش نیاز اخذ گواهی مربیگری داشتن درجات دان است کسانی که دان های غیر واقعی دریافت کرده اند درحال حاضر در یک اقدام ناباورانه برایشان بدون شرکت در دوره عملی و فنی حکم مربیگری صادر شده است. صدور حکم مربیگری فاجعه ای بس عظیم تر از دان های جهشی است. یک مربی، مسئول آموزش هنرجویان و فرزندان این سرزمین است، آموزش صحیح فنون و از سویی پرورش روح و جسم هنرجویان به عهده یک مربی است.
متاسفانه در میان اسامی دریافت کنندگان احکام مربیگری به نام هایی بر می خوریم که خودشان از کارشناسان ارشد نهادهای نظارتی استان بوده و خود ممیز کشف تخلف در حوزه مدیریتی هستند و این دیگر قابل تحمل نیست.
نکته جالب اینجاست این هیات، برخلاف قانون، از هنرآموزان می خواهد، درصدی از هزینه آزمون ها و دوره ها را نقدی، درصد دیگری را هم به حساب شخصی یکی از مسئولین هیات و تنها درصد کمی را به حساب رسمی هیات واریز نمایند، و متولی مالی هیات که خود نیز دان بی ضابطه دریافت کرده است، چشم خود را بر این بی قانونی می بندد.
حتی چندی پیش امیر رضا فازهی رییس هیات جودوی رشت نامه ای در همین خصوص، برای جلوگیری و برخورد با تخلفات ذکر شده تنظیم کرده و به مراجع بالادستی ارسال داشت، ولی متاسفانه به جای پیگیری و احقاق حق جودوکاران، در اولین فرصت ریاست هیات جودو رشت را از سمت خود عزل نمودند تا صورت مسئله به کلی پاک گردد.
جامعه جودوی استان گیلان یقینا از مریم بخشی نفر اول ورزش گیلان و البته نهادهای نظارتی انتظار دارند تا در جهت احقاق حق جودوکاران گیلان تصمیم مقتضی در جهت تنبیه متخلفان بعمل آورند.