مسعود جوزی، پزشک و روزنامه نگار
اعلان همایشی برای بزرگداشت استاد دکتر محمود بهزاد به دستم می‌رسد: شنبه ۹ اردیبهشت ۱۴۰۲. اعلان را می‌گذارم در کانال «پزشکان گیل» و به چند گروه فوروارد می‌کنم. اولین واکنش را یکی از فعالان فرهنگی شهر نشان می‌دهد: یادی از بزرگداشت بهزاد در سال ۱۳۸۶، تقریبا یک ماه و نیم پیش از درگذشت بهزاد؛ مراسم مشترکی به همت «جامعه فارغ‌التحصیلان دبیرستان البرز» و «خانه فرهنگ گیلان». قرار شد اگر فیلم یا عکسی از آن گردهمایی دارم در گروه بگذارم. تاکید می‌کنم که خود من اگرچه برای خواندن پیام خانه فرهنگ گیلان پشت تریبون رفته بودم، نقش چندانی در برگزاری آن مراسم نداشتم و زحمات اصلی تدارک آن به دوش مجید یوسفی، پیمان برنجی و رضا فرحمند بوده است؛ اما می‌گردم و برخلاف تصور، بالاخره سی‌دی‌های فیلم مراسم را پیدا می‌کنم. عجب روزی بود!
فقط فهرست سخنران‌ها کافی است که بدانیم چرا آن بزرگداشت به‌یادماندنی شد:
دکتر اردشیر منتصری و دکتر حسین انیسی‌پور به نمایندگی از جامعه فارغ‌التحصیلان دبیرستان البرز از دورانی گفتند که بهزاد در دبیرستان البرز معاون دکتر مجتهدی بزرگ بود؛
نجف دریابندری که به‌همراه همسرش فهیمه راستکار به این مجلس آمده بود از جایگاه بهزاد در تاریخ ویراستاری کتاب‌های علمی و دوران پربار همکاری‌اش با او در موسسه فرانکلین گفت؛
اسفندیار معتمدی که خود از بزرگان تالیف و تدوین کتاب‌های درسی کشور است، از نقش بی‌مانند بهزاد در این حوزه گفت؛
دکتر محمدکاظم پورکاظمی، رییس وقت انجمن داروسازان گیلان، از هجرت بهزاد به رشت در نخستین سال‌های پس از انقلاب گفت؛ و نشست‌های هفتگی بی‌مانند و تکرارنشدنی علمی انجمن در سال‌های بعد که بهزاد بانی‌اش بود؛
دکتر بهزاد برکت مترجم و استاد زبان انگلیسی دانشگاه گیلان و سعید صدیق شاعر به وجوه دیگری از شخصیت بهزاد پرداختند؛
و این علاوه بر استادانی چون حسین محجوبی نقاش، دکتر عبدالحسین آذرنگ مترجم و ویراستار نامدار، دکتر زهرا گویا چهره برجسته آموزش ریاضی کشور، و دیگر میهمانان ارجمند از شخصیت‌های فرهنگی و جامعه پزشکی گیلان بود که همه با هم مراسمی در شان استاد دکتر محمود بهزاد فراهم آورده بودند.
متاسفانه مراسمی در آن حد و اندازه در سال‌های بعد نه برای بهزاد و نه (تا آن‌جا که به یاد می‌آورم) برای هیچ شخصیت و مناسبت دیگری در رشت تکرار نشد…
در همین حال و هوای خوب هستم که دوست دیگری زنگ می‌زند. می پرسد آیا سخنرانان مراسم فعلی ارتباط معنی‌داری با بهزاد دارند و بزرگداشتی در خور بهزاد خواهد بود. (از سه سخنران یکی پزشک برجسته‌ای ساکن آمریکا و از مشاوران سازمان جهانی بهداشت است که به‌صورت ویدئوکنفرانس سخن خواهد گفت، دومی از فعالان شناخته‌شده گردشگری، و سومی دکترای ادبیات و رییس پژوهشکده گیلان‌شناسی دانشگاه گیلان.) نمی‌دانم. آرزو می‌کنم این‌گونه باشد؛ ولی همچنین آرزو می‌کنم اگر بناست باز هم مراسمی این‌چنین برگزار شود، با تدارک کافی، مشاوره با شاگردان و دوستداران بهزاد، و در نهایت بالاتر از استانداردهای مراسمی باشد که روز ۲۱ تیرماه ۱۳۸۶ در سالن خاتم‌الانبیای رشت برگزار شد و لبخند رضایت بر لبان بهزاد بزرگ نشاند…
