طعم دربی شمال کشور بین داماش و نساجی برای رشتی‌ها تلخ‌تر از زهر بود!
شنبه گذشته داماش در یک بازی ضعیف با نتیجه ۵ بر ۱ نه‌تنها نتیجه را واگذار کرد بلکه اعتماد تماشاگران خود را از دست داد.
اگرچه بازیکنان شاید کم‌ترین سهم در این ناکامی بزرگ را داشته باشند اما بزرگ‌ترین سهم از این ناکامی فاجعه‌بار متوجه مسؤولینی است که کم‌ترین توجهی به تیم‌های مرکزنشین استان نداشتند و در حال حاضر پشت کم‌کاری و ضعف بازیکنان و کادر فنی مخفی شده‌اند.
هرچند هر یک از این افراد هم قطعا ضعف‌هایی داشته‌اند اما وقتی به هزینه‌کرد و عملکرد سایر رقبا در لیگ فرسایشی نگاهی بیاندازیم، متوجه می‌شویم که سهم مدیران و مالکان تیم در این ناکامی بیش از بازیکنان است.
داماش امسال با ترکیبی ناهمگون و بازیکنانی کم‌نام و نشان و بعضا نزدیک به سن بازنشستگی از فوتبال، پا به عرصه مسابقات لیگ یک گذاشت و قطعا این نتیجه دور از انتظار نبوده است.
در همین اثنا هم جریمه باشگاه و کسر امتیاز و تراژدی عدم حضور تماشاگران فشار مضاعفی بر این تیم مردمی وارد کرد تا تنها تکیه‌گاه همیشگی تیم هم روز گذشته تاب نیاورند و در انتهای بازی سکوت مدیران را با خشم و اعتراض و رفتارهای خشونت‌آمیز نشان دادند.
در نتیجه این اتفاق و عدم موفقیت تیم در هفته‌های گذشته به بروز صحنه‌هایی در جریان روز گذشته منجر شد که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به خشونت فیزیکی لیدر منتسب به باشگاه با سنگربان تیم و خداحافظی سرمربی از جهان فوتبال اشاره کرد.
حال برای بار هزارم باید از مسؤولین گیلان به خصوص مدیریت شهری رشت این سوال را پرسید که واقعا تیم‌داری در مرکز استان اینقدر سخت و ناشدنی است که با تیم‌های فوتبال رشت همچون کودک سرراهی برخورد شده و از کم‌ترین توجه مسؤولان بی‌بهره‌اند؟
دو تیمی که نه‌تنها از نظر قدمت و ریشه از تیم‌های شهرستان‌ها و استان‌های مجاور کم ندارند بلکه پشتوانه‌شان تماشاگرانی خونگرم و پرشور است که حتی در مسابقات دسته‌های پایین‌تر و سخت‌تر و در گرما و سرما از تیم محبوبشان حمایت کرده‌اند.
و در حالی‌که سال‌هاست ورزشگاه اصلی شهر از چرخه مسابقات خارج شده و برای تردد و حضور در ورزشگاه با مشکلات زیادی روبه رو هستند اما به‌رغم همه این نامهربانی‌ها همچنان محکم و استوار بر حمایت خود پافشاری می‌کنند.
جوانان رشتی شاید تنها دلخوشی‌شان داشتن تیمی آبرومند و قدرتمند در سطح یک کشور با توجه به سرمایه‌های بالقوه استان است. امیدواریم روزی شهر رشت هم مانند سایر شهرهای کشور حمایت فوتبالی معقولی را از مدیران و مسؤولان استانی شاهد باشد.