شهرنشینی و استرسهای زیاد روزانه افراد، سبب شده که ایرانیان بیش از پیش به طبیعت‌گردی علاقمند شوند. بالا بودن شمار افرادی که علاقه‌مند به حضور در طبیعت هستند به‌ویژه در فصل بهار، فصل زادآوری طبیعت، تعارضی با حیات وحش ایجاد خواهد کرد اگر تلاش نکنیم یک گردشگر پایدار باشیم، حضور ناایمن ما موجب بروز استرس در طبیعت می‌شود.
ما انسان‌ها موظفیم در برابر طبیعت احساس مسولیت داشته باشیم و این مسئولیت‌پذیری را به فرزندانمان نیز بیاموزیم(اصل توسعه پایدار). در این زمینه نکاتی چند قابل یادآوری‌ست؛ که میتواند کمک کند تا یک گردشگر دوستدار زمین باشیم.
اگر در هر فصلی، علی‌الخصوص فصل بهار، برای طبیعت‌گردی و گردشگری به طبیعت می‌روید به زیستگاه جانوران نزدیک نشوید. اگر با گونه‌های مختلف جانوری روبه‌رو شدید مسیر خود را تغییر دهید و جانوران وحشی را فقط تماشا کنید و بدون فلاش از آن‌ها عکس بگیرید، هرگز آن‌ها را دنبال نکنید و به آن‌ها غذا ندهید. خوراک‌دهی به حیات وحش به سلامت آن‌ها آسیب می‌رساند و رفتارهای طبیعی‌شان را دگرگون میکند. به هیچ وجه آن‌ها را لمس نکنید به ویژه فرزندانشان را. چرا که اگر تخم پرنده یا نوزاد یک پستاندار توسط انسان لمس شود، بوی انسان به خود گرفته و این امکان وجود دارد که نوزاد یا تخم پرنده توسط مادر یا سایر گونه‌ها طرد شده و این مهم میتواند منجر به تلف شدن نوزاد شود. نوزادان حیات وحش توانایی حرکت با قدرت و سرعت مادر خود را ندارند.
مادر، نوزادان خود را در جایی مخفی نگه داشته و برای چرا و تغذیه به اطراف می‌رود و پس از مدتی برای تغذیه‌ی فرزندان خود باز می‌گردد، بنابراین زمانی‌که نوزادان حیات وحش را تنها دیدید، با تصور اینکه مادرشان از بین رفته یا رهایشان کرده، نوزادان را از طبیعت خارج نکنید، چرا که این اقدام باعث حذف دایمی آن‌ها از طبیعت خواهد شد.
اگر نوزادان حیات وحش را از طبیعت خارج کنیم، آن‌ها به علت تغذیه‌ی دستی و زندگی با انسان، مهارت‌های زندگی در طبیعت را یاد نمی‌گیرند و قابلیت بازگشت به طبیعت را نخواهند داشت.
فصل زادآوری حیاتوحش، فصل زادآوری گیاهان نیز هست؛ معضل علف‌چینی و برداشت گونه‌های گیاهی نیز باعث برهم زدن آرامش جانوران خواهد شد. از آسیب زدن و چیدن گیاهان، گل‌ها و شکستن شاخ و برگ درختان در طی مسیرهای بازدید از مناظر طبیعی خودداری کنید، چرا که حیوانات برای زادآوری در فصل بهار نیاز به آرامش دارند و هرگونه ازدحامی باعث برهم زدن تعادل سبک زندگی در مناطق بکر و طبیعی و ایجاد استرس برای حیاتوحش خواهد شد.
وقتی از طبیعت بازدید می‌کنید، تمام آثار طبیعی را به همان شکل که می‌یابید باقی بگذارید. گذشته را حفظ کنید و به بناهای تاریخی و آثار فرهنگی دقت کنید اما بaه آن‌ها دست نزنید. مشارکت در اداره‌ی امور مربوط به محیط زیست در طبیعت و رعایت اصول طبیعت‌گردی و گردشگری پاک را ترویج کنید. برای اینکه در طبیعت از خودمان ردی به جا نگذاریم لازم است اقداماتی انجام دهیم.
زباله‌ها از مهم‌ترین منابع آلودگی هستند که خسارات جبران‌ناپذیری به محیطزیست وارد می‌کنند. ما زباله‌ها را به دو شکل وارد طبیعت می‌کنیم؛ اول زباله‌های قابل تجزیه هستند که اگرچه ممکن است به طبیعت بازگردند، اما این بازگشت زمان‌بر بوده، چهره‌ی طبیعت را نیز زشت میکند.
دسته‌ی دوم زباله‌های غیرقابل تجزیه هستند که به طبیعت باز نمی‌گردند. بنابراین لازم است تمام زباله‌ها را با خود بازگردانیم و در محفظه‌های تفکیکی زباله انداخته، بین مسیر آن‌ها را رها نکنیم. از ورود به پهنه‌های طبیعی با خودرو پرهیز کنید. تعویض روغن و شست‌و‌شوی خودرو در طبیعت را فراموش کنید. روشن کردن آتش در طبیعت، سبب لکه‌دار شدن زمین، مرگ موجودات زنده‌ی خاک و ناباروری زمین می‌شود، پس تا حد امکان از این کار پرهیز نموده، از اجاق‌های مسافرتی استفاده کنید.
امّا اگر آتشی روشن کردید، سعی کنید در حجم کم و محل‌های مشخص آن را برپا کنید و پیش از ترک محل حتما آتش را خاموش کنید. رعایت همین رفتارهای ساده شما را به یک گردشگر با مسولیت‌پذیری بالا تبدیل میکند. گردشگری مسئولانه داشته باشید، به گونه‌ای در طبیعت وارد و از آن خارج شوید که هیچ ردپای آسیب زننده‌ای از شما باقی نماند و اصالت طبیعی جامعه‌ی میزبان حفظ شود.
نظرات بسته شده است.