سایت مرور یک رسانه خبری ـ تحلیلی است و روند تولید و انتشار محتوای آن طی ۵ سال اخیر گویای این واقعیت است که این رسانه همه توان و پتانسیل خود را روی کلان _ روندهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی خطه شمال و خاصه استان گیلان متمرکز کرده است و کمتر به خبرهای کوتاه روزانه، اخبار زرد عامه پسند و خبرهای حادثه محور دل بسته است.
بدین جهت بود که در همه این سال‌ها به رغم ده‌ها رویداد جنایی ـ حادثه‌ایی جذاب و مخاطب پسند، کوشش داشته تاحد ممکن به مباحثی ورود نکند که ده‌ها رسانه مستقل دیگر این خطه، روزانه امکان انتشار آن را داشته و در عطش آن بسر میبرند.
از همین سو، از بین صدها خبر و رخداد جنایی و حادثه‌ای در استان، این رسانه از بدو انتشار، تنها به دو رخداد، یکی قتل ناموسی «رومینا اشرفی در تالش» و دیگری «آتش سوزی کمپ ترک اعتیاد لنگرود» به عنوان یک واقعه “نامتعارف و ناهنجار” و دیگری “مسامحه و سهل انگاری نابخشودنی” پرداخته که هر دوی این رخدادها، پس از مدت کوتاهی جامعه را دچار “شوک اجتماعی” کرد و تاثیر آن، از حیث ضریب نفوذ، ابعاد فرااستانی و بعدها زوایای ملی یافت.
لذا این رسانه خود را طلایه‌دار جریانی می‌داند که بحران‌ها و آسیب‌های اجتماعی ـ اقتصادی را با نمودار، تصویر، ارقام راستی‌آزمایی نموده و به صورت جامع ترسیم کند تا به تحلیل چرایی و چگونگی چنین وقایعی به مخاطبان خود یاری رساند.
از همین سو، گزارش لندفیل سراوان، عقب نشینی آب دریای خزر، خشک شدن تالاب انزلی، افزایش تدریجی ریزگردها در گیلان، کارخانه کود الی، کارخانه کمپوست رودسر، آثار جانبی احداث تقاطع‌های غیرهم سطح، احداث راه آهن قزوین _ رشت و منطقه آزاد کاسپین، یک طرفه بودن آزاد راه منجیل _ رودبار…… و غیره برخی از همان کلان _ روندهایی است که رسانه مرور به کرات به آن توجه داشته است.
از همین رو، ذکر چند نکته از ماجرای گرونگیری در رشت برای مخاطبان این رسانه ضروری است تا رسالت این رسانه را با دیگر رسانه‌های موجود اشتباه نگیرند:
۱- انتشار روایت گروگانگیری در شهر رشت یکی از معدود جرایم هولناکی است که طی سال‌های اخیر رخ داده و روند قضایی آن نیز هم اکنون در محاکم قضایی در حال رسیدگی است. از همین سو، فرجام و سرنوشت این پرونده و بعضا برخی از جزییات آن که در روایت این رسانه عامدانه منتشر نشده بنا به برخی از ملاحظات مراجع قضایی و البته خانواده گروگان گرفته شده حذف شده تا در روند رسیدگی این پرونده خللی ایجاد نشود.
۲- از سوی دیگر، رسانه مرور همچون گذشته، بیش از آنکه دغدغه شرح و بسط جزییات و خاتمه چنین غائله‌ایی را داشته باشد بیشتر بر چرایی این حادثه تاکید دارد و بدنبال کالبدشکافی جزییات روند داستان این روایت نیست. آنچه که تاکید دارد نفس و اصالت حادثه است و آنچه که مسبب آن شده است. بنابراین شدیدا از روایت های پرکرشمه و کشدار یک داستان اکشن خودداری نموده تا ذهن مخاطبان را از مسیر اصلی رسالت این رسانه منحرف نسازد.
۳- در کنار رصد و پیگیری کلان _ روندها، این رسانه به دنبال گفتمان‌سازی مشکلات واقعی و حیاتی این خطه بین اقشار مختلف جامعه است و به همین جهت به شدت از اخبار و گزارش‌های معمول روزانه خودداری می‌کند. تا جامعه نسبت به رخدادهای واقعی و پیامدهای آن حساس شده و احیانا پیش از وقوع، از بروز آن پیشگیری نماید و در صورت وقوع آن چاره جویی نماید.
از همین رو، این رسانه، پیش از انتشار روایت گروگانگیری، از جامعه شناسان و صاحب‌نظران حقوقی و اجتماعی از چرایی و علل چنین واقعه‌ای جویا شده تا ضمن بررسی چنین رخدادی به راهکارهای کارشناسی آن اشاره کنند که تاکنون به رغم پیگیری مرور، جامعه شناسان و صاحب‌نظران دانشگاهی استان از اظهارنظر کارشناسی خودداری ورزیده‌اند.
۴- انتشار روایت گروگانگیری در رشت یکی از آلارم‌های رسانه مرور است که شهروندان صرف نظر از درستی یا نادرستی عملکرد مجریان قانون، نسبت به احتمال وقوع چنین رویدادهایی حساس بوده و در آینده نسبت به برخی از اتفاقات دنیای پیرامونی، مفروضات و پیش فرض‌ها، هوشیارتر رفتار کنند. چندانکه از جزییات این گروگانگیری استنباط می‌شود ربایندگان از خلاها و کژتابی‌های نظام اجتماعی وقوف کامل داشته و براساس آن برنامه‌ریزی کرده بودند.
۵- سخن آخر اینکه، علل انتشار این روایت را بیش از آنکه معطوف بر چرایی و چگونگی رصد مراجع قانونی و قضایی بدانیم بیشتر منوط بر نظام جزا و پاداش، چرخه زندگی و گردش عادلانه کارما باید جستجو کرد والا کدام جامعه است که بتواند همه حفره‌ها و خلاهای خود را پر کند.
خب به جای گزافه گویی و تکرار توضیحات بقیه سایت ها ، توضیح بدید دلیل گروگانگیری و نحوه ی آزادی و نتیجه و عاقبت گروگان‌گیران چی شد ؟ مدام دارید اراجیف سایت های دیگه رو عینا کپی پیست میکنید.
از نظر شما ممنونیم. رسانه مرور هرگز کپی کار نبوده است و مورد گروگانگیری هم اولین بار توسط این رسانه منتشر شد و بعد از آن بود که دیگر رسانه ها بدون در نظر گرفتن اصول و اخلاق، کپی کاری را آغاز کردند. اما در مورد عاقبت گروگانگیری. این پرونده در مراحل اولیه رسیدگی قرار دارد پس نمی توان انتظار داشت همه ابعاد قضیه به یکباره گفته شود بلکه با اندکی صبر و سنجیدن موقعیت خطیر، ابعاد ماجرا برای افکار عمومی مشخص خواهد شد.
وظیفه ی رسانه صرفا روایت کردن یک حادثه به شکل اگزوتیک و با برجسته کردن قسمت‌های دردناک و عجیب آن نیست.
رسانه نسبت به احساسات عموم مردم مسئول است و باید پاسخگو باشد.
اینکه ای ملت، فلان اتفاق کنار گوش شما افتاده اما ما حتی نمی توانیم به شما بگوییم رسیدگی پرونده در چه مرحله ای است.مصداق بارز تشویش اذهان عمومی است. انگار که این شهر یک شهر بی قانون است.
مردم این شهر شاید جذب یک چنین روایت ناقصی بشوند اما درد میکشند و رنج میبرند و ناامن میشوند. و قطعا هیچ رسانه ی شرافتمندی امنیت روانی مخاطب خود را فدای افزایش مخاطب و جلب توجه به هر قیمتی نمی کند.
درست است که رشت شهر اولین هاست اما
شما اولین رسانه ای نیستید که حادثه روایت می کنید. مردم ما کم و بیش با شیوه ی رسانه ای شدن حوادث آشنایی دارند، و به قول معروف قرار نیست شما چرخ را از نو اختراع کنید.
برای نمونه ماجرای قتل داریوش مهرجویی و همسرش که اطلاع رسانی شد و به صورت لحظه ای تا پیدا شدن علت حادثه و معرفی مجرمین توسط رسانه های معتبر ادامه یافت تا مردم مشوش و نگران نشوند.
اینکه شما روایتی بازتاب می دهید و کم و کاستی ها و تناقضات آشکارش را اینطور توجیه می کنید که وظیفه ی ما نیست که آخرش چه می شود و چه اتفاقی می افتد، نشان می دهد که تا تبدیل شدن به یک رسانه ی حرفه ای و کارآمد ، راهی طولانی در پیش دارید.
از نظر شما بسیار ممنونیم. این گزارش بیشتر از ۸ هزار کلمه داشت که ۸۰ درصد آن به خواست مقام قضایی و خانواده حذف شد زیرا پرونده در مراحل اولیه رسیدگی قرار دارد اما ابعاد ماجرا در اینده نزدیک به اطلاع مردم می رسد بنابراین عجله کردن اینچنین افراطی در این کار واقعا مشخص نیست. رسانه مرور در اولین گام به رسالت خود در مقابل مردم عمل کرد و منتظر بود دیگر افراد جامعه برای عمل به رسالتشان وارد عمل شوند اما متاسفانه این اتفاق تاکنون رخ نداده و به ایراد گرفتن ریز و درشت از متن منتشر شده با اینکه بارها گفته شد چرا اینچنین منتشر شد بسنده می کنند. امیدواریم جامعه ما مسیر درست خود را پیدا کند و فرع را بر اصل ترجیح ندهد.