ابراهیم رهبر

بیست و ششم اردیبهشت 1404 بود که خبر درگذشت ابراهیم رهبر، نویسنده‌ی هشتاد و هفت ساله‌‌ی صومعه‌سرایی، در تهران اعلام شد. کانون نویسندگان ایران دو روز بعد در روز هجدهم مه، بیست و هشتم اردبیهشت، طی اطلاعیه‌ای از این «عضو دیرین خود» یاد کرد که هم‌زمان با تشکیل کانون نویسندگان ایران به عضویت آن درآمده و در سال 1349 فعالیت خود را با کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان آغاز کرده بود. او که در دانشگاه تهران زمین‌شناسی می‌خواند، هم‌زمان به شغل معلمی نیز می‌پرداخت و در همان دهه‌ی چهل بود که نخستین داستان‌هایش در مجلاتی چون…

مرگ، گاهی تنها پرده‌ آخر یک سکوت بلند است؛ سکوتی که سال‌ها پیش، خودخواسته آغاز شده بود. ابراهیم رهبر، نویسنده‌ی آرام و منزوی دهه‌های اخیر، در ۸۷ سالگی از دنیا رخت بربست، بی‌آنکه هیاهویی در میان باشد. اما اگر زندگی را در لابه‌لای واژه‌ها بجوییم، اگر حقیقت یک نویسنده را نه در جایگاه‌های رسمی که در جنس نگاهش به آدم‌ها و دردهایشان دنبال کنیم، باید بگوییم: ابراهیم رهبر همچنان زنده است. رهبر از نسل نویسندگانی بود که نوشتن را با زیستن گره زد؛ اما  نه برای شهرت، که برای شهود. در دهه‌ی ۱۳۴۰خورشیدی، زمانی که…