نقاشی

نقاشی‌های «فرهود فیض‌ده» چشم‌ها را به مهمانی تماشا فرا می‌خواند. آنها که نقاشی‌هایش را دیده‌اند، می‌دانند در جهان نقش‌هایی که او خلق می‌کند، می‌توان ساعت‌ها به تماشای  حضور فصل‌ها در اجتماع درختان نشست  یا نه می‌شود  دامن خیال را بر پلی چوبی گستراند که  آدم ها را به قایق‌ها می‌رسانند. عمارت‌ها،  رودخانه‌ها، خرامیدن ابرها،  کوچه باغ‌‌ها و بسیاری از مناظر بکر و بدیع در دل آثار این  هنرمند گیلانی چشم‌ها را به سرزمین  تماشا فرا می‌خواند.  تماشایی که فضای مه آلود  و رطوبت هوای گیلان‌زمین  را از فراسوی نقاشی‌ها، ملموس می‌سازد.  …

تا به حال چند زن با روسری ­های سیاهِ گره ­زده و نشسته روبه­روی دوربین دیده‌اید که برای فرزند، همسر یا عزیزان کشته‌ شده‌اش اشک می‌ریزد و یادگارهای او را در آغوش می‌کشد؟ زنی که با چشمانی مستاصل و با صدایی سراسر حزن کلماتی را ادا می‌کند تا بتواند با مرگ مبارزه کرده و عزیزان خود را از چنگ او برهاند. وقتی طراحی می‌کردم و با ناله‌های مادران دردمند همصدا می‌شدم و یا هنگامی که همپای کودکان بیمار و گرسنه و وحشت­زده­ای که طرح آن­ها را می­کشیدم، گریه می­کردم سنگینی بار تعهدی را که به عنوان هنرمند بر دوش گرفته بودم بیشتر حس می‌کردم.…