موضوع بهکارگیری بستگان و نزدیکان مقامهای دولتی در پستهای حقوقی، موضوع جدیدی نیست. پدیدهای که یک روز در سطح کشور مطرح بود، حالا به کوچکترین نهادهای دولتی هم کشیده شده است.
بعد از انتشار اخباری از شورای شهر تهران و بهکارگیری دختر یکی از اعضای شورا در دفتر این عضو، دوباره تب این موضوع بالا گرفت؛ حال بهنظر میرسد در رشت هم این عارضهی نامبارک درحال شیوع است.
در سالهای اخیر انتصابات دیمی و بدون لحاظ تخصص و سوابق در شهرداری رشت و انتصاب بر مبنای رانت و لابی گری شیوع پیدا کرد. عارضهای خطرناک که خیلی زود گریبان شهرداری را گرفت و لابیگری را جایگزین شایسته سالاری کرد.
شورای ششم شهر رشت تاکنون آبستن اتفاقات عجیب و غریب زیادی بوده است که به انتصابات فامیلی در آن می توان به عنوان یکی از نمونه های قابل توجه اشاره کرد.
در سالهای اخیر انتصابات دیمی و بدون لحاظ تخصص و سوابق در شهرداری رشت و انتصاب بر مبنای رانت و لابی گری شیوع پیدا کرد. عارضهای خطرناک که خیلی زود گریبان شهرداری را گرفت و لابیگری را جایگزین شایسته سالاری کرد و مدیریت بر اساس آزمون و خطا را رواج داد که به نوبه خود تاکنون صدمات جدی و جبران ناپذیری برای رشت به همراه داشته است.
این عارضه که توسط شورانشینان به خصوص شورای چهارم و پنجم شهر ایجاد شد حالا در سویه جدید خود به مرحله عجیبتر خود یعنی انتصابات فامیلی تبدیل شده است.
با نگاهی به لیست مدیران و معاونین شهرداری رشت به نامهایی مانند لیلا عزیزی، اسماعیل چراغی، اتابک نوری هریس، شمس شفیعی و … می رسیم که همگی از اقوام بسیار نزدیک اعضای شورای ششم شهر رشت هستند و اینروزها نیز شایعاتی مبنی بر انتصاب داماد عضو شورای شهر به عنوان رییس یک سازمان و عموی عضو دیگر به عنوان معاون یکی از مناطق گوش می رسد.
هادی رمضانی پیشرو در انتصابات فامیلی
پاییز ۱۴۰۰ بود که هادی رمضانی به عنوان پیشرو در انتصابات فامیلی داماد خود را برای معاونت خدمات شهر منطقه سه به شهردار وقت تعرفه کرد و پس از آن نیز با معرفی و لابی برای یکی از اقوام برای مدیریت مالی شهرداری میخ اینگونه انتصابات را محکمتر کوبید تا ضرب المثل “دیگی که برای من نجوشد سر سگ توش بجوشه” را در رشت معنی کند.
مهدی نوری هریس و اقوام نسبی
مهدی نوری هریس که پیش از از انتخابات شورای شهر مدام برای جلب نظر همکارانش مدام با شعار حمایت از همکارانش از منطقه ای به منطقه دیگر و از سازمانی به سازمان دیگر می رفت در عمل اما موفقیت چشمگیری در انتصابات فامیلی داشته است. انتصاب برادر کوچکش با تنها چند سال سابقه به عنوان معاون سازمان عمران و همچنین عمویش به عنوان معاون منطقه دو (سابق) در دوره عضویت وی در شورا نشان از رشد نوری های هریس در دوره ششم شورای شهر رشت دارد.
عزیزی و خواهرش
در حالیکه در شهرهای دیگر از جمله تهران انتشار چنین انتصاباتی در رسانه ها و انتقاد از آن در نهایت منجر به برکناری و یا استعفای منصوبین شده است اما در شهر رشت متاسفانه چنین انتصاباتی در سکوت رسانه ای و در خاموشی شبکه های اجتماعی شدت گرفته است و انگار شورانشینان برای چنین انتصاباتی وارد یک رالی شدهاند.
بدون شک اینگونه انتصابات غیر از این که مردم را نسبت به مدیریت شهری و شهرداری بیاعتماد میکند بلکه باعث نوعی نارضایتی و اعتراض افکار عمومی میشود که باید جلوی آن گرفته شود.