یازده عضو شورای شهر رشت از روزی که ناصر حاج محمدی بر مسند شهرداری این شهر تکیه زد تاکنون نتوانسته‌اند درباره او به اجماع برسند. قصه‌ای که شهردار اهل شاهرود و سیاستمداران گیلانی در این نهاد شهری رقم زدند می‌تواند برای آن‌ها که می‌خواهند بدانند چگونه بحران مدیریت در حوزه شهری می‌تواند تمام فرصت‌های یک شهر را از بین ببرد، عبرتی مدیریتی باشد.
شهردار رشت مدت‌هاست که در اوج و فرود تصمیم‌هایش جلوه‌گری می‌کند و تهدیدها، سوال‌ها و بازخواست‌های شورای نظارتی شهر رشت نیز تاکنون تاثیری در عملکرد ناصر حاج‌محمدی نداشته است.
تیرماه امسال بود که اسماعیل حاجی‌پور نسبت به عزل و نصب های بی قاعده‌ی شهردار رشت تذکر داد، اما تذکر رییس وقت شورای شهر نه تنها شهردار را از رویه‌ی نفی و جذبی خود عقب نراند بلکه باد به غبغب او انداخت و سبب شد با قدرت بیشتری مدیران شهرداری را برکنار و افراد نزدیک به برخی از دوستانش در شورا را در پست‌های مدیریتی منصوب کند.
حاج‌محمدی بی شک یکی از پرحاشیه‌ترین شهرداران رشت بوده است؛ ظن و گمان‌ها از قدرت او در پشت پرده از سویی و بازی با اعضای شورا از سوی دیگر سبب شده است تا ناصر حاج‌محمدی کماکان به شیوه‌ی خود در شهرداری حکم براند. حال هر روز که می‌گذرد یکی از مخالفان دیروز او در شورای شهر در کسوت موافقش سخن می‌گوید و در جهان سیاست و روابط کاری حرف از دوستی و حب و رفاقت بر زبان می‌راند.
سایه حاج‌محمدی آنقدر پررنگ است که چند بار تلاش برای استیضاح او تاکنون ناکام مانده است. اگر چه برخی این سایه را رو به زوال می‌دانند. حتی زمانی که مشخص شد ناصر حاج‌محمدی در جذب اعتبارات لازم برای شهرداری رشت تعلل کرده است و اکنون با بودجه‌ی گذشته نمی‌توان تجهیزات مورد نیاز برای شهرداری را خریداری کرد، چند عضو شورا که این موضوع را مجدانه پیگیری می‌کردند تا عدم کفایت شهردار را به همکارانشان در شورا ثابت کنند، موفق به بازخواست او نشدند.
زاهد و ذاکری که به نظر می‌رسد تنها مخالفان شهردار باشند چند بار برای بازخواست او تلاش کردند؛ وقتی که بهراد ذاکری در صحن شورا چند سوال خطاب به حاج‌محمدی پرسید و پاسخی دریافت نکرد، فرهام زاهد دست به قلم برد و همان سوال‌ها را مکتوب کرد و از حاج‌محمدی پاسخ خواست. ابهاماتی که پیرامون مناقصه پروژه کود آلی و سرمایه‌گذار پروژه گیل‌لند وجود داشت، تشکیک در روند انتخاب مشاوران شهردار و همچنین چالش کسری بودجه شهرداری رشت مهمترین مواردی بود که فرهام زاهد در نامه‌ی خود به حاج‌محمدی خواهان شفافیت آن‌ها شده بود.
یک هفته بعد زمانی که حاج‌محمدی به صحن شورا رفت، تمام اعضا آنقدر از پاسخ‌هایش تعجب کرده بودند که امیرحسین علوی در واکنش به او گفت: «پاسخ‌های شهردار مصداق بارز تشویش اذهان عمومی بود.» حاج‌محمدی در این جلسه مدعی شد مقروض بودن به یک عضو شورا منع قانونی ندارد و او برای اجاره‌ی خانه‌ای ایمن‌تر از خانه‌ی سازمانی شهرداری تصمیم به اجاره‌ی یک واحد مسکونی گرفته است. حاج‌محمدی همچنین تاکید کرد که با روند پروژه کود آلی مخالف است اما بر اساس نظر کمیسیون بهداشت شورای شهر و مشاور این پروژه مجبور شده است مفاد قرارداد را بپذیرد. در همین اثنا اسناد مناقصه‌ی این پروژه به ناگهان تغییر کرد و حاج‌محمدی در کمترین زمان ممکن نسبت به تغییر پیمانکار رای مثبت داده است. تغییری که گویا دور از چشم شورانشینان به وقوع پیوست.
اما هرچه که در مناسبات قدرت در میان شهرداری و شورای شهر بازی‌هایی برای نگه داشتن و بیرون کردن حاج‌محمدی وجود داشت، در بیرون از این گردونه نیز تحرکاتی به چشم می‌خورد. وقتی که حاج‌محمدی با لبخند ملیح همیشگی‌اش به عزل و نصب مدیران شهرداری ادامه می‌داد و ترکیب دوستان و دشمنانش در شورا هر روز تغییر می‌کرد، عکسی از اسناد شناسایی شخصی او هم به همهمه‌های گذشته دامن زد و بسیاری از نهادها از جمله نهادهای نظامی را مجبور به موضع‌گیری کرد. موضوعی که لطمه‌ای به آرامش خلل‌ناپذیر حاج‌محمدی وارد نکرد و او بدون توجه به اتفاقات، عزل مخالفان و نصب دوستانش را شدت بخشید.
بنابراین هر اراده‌ای در شورا که مخالف ادامه‌ی فعالیت حاج‌محمدی در شهرداری رشت بود نمی‌توانست در صحن بیضی‌شکل شورا همفکرانش را به درستی بشناسد و با آن‌ها به اجماع برسد. هرکسی می‌توانست یک روز موافق شهردار و فردا مخالفش باشد اما آنطور که به نظر می‌رسد درحال حاضر تعداد آن‌ها برابر است.
تمام کسانی که چشم به رفتن حاج‌محمدی بسته بودند و گمان می‌کردند با اجماع شورا برای استیضاح او می‌توان او را به شهرش برگرداند، فکر نمی‌کردند حتی پس از افشای بزهکاری یکی از معاونان ارشد ناصر حاج‌محمدی، او همچنان در مسند قدرت باقی بماند و پس از چند روز با قطاری پنج ستاره برای زیارت عازم مشهد شود.
به نظر می‌رسد حاج‌محمدی چندان در قدرت شهرداری رشت ریشه دوانده که به سادگی نمی‌توان او را حتی بازخواست کرد. به نظر می‌رسد طرح‌های عمرانی حاج‌محمدی برای شهر رشت که البته اسماعیل حاجی‌پور نیز نقشی مهم در انعقادشان داشت محکم‌ترین دلیل ریشه دواندن او در شهرداری رشت است. او بدون اضطراب لبخند می‌زند، به مخالفانش پاسخ می‌دهد و چشم‌انتظار است تا با آغاز احداث چند پل در شهر رشت یادواره‌ای برای خود در پروژه شهری رشت باقی بگذارد.
حال اگرچه استیضاح او در جلسه دیروز شورای شهر دوباره در دستور کار قرار گرفت اما به نظر می‌رسد تا وقتی که اراده‌ای خارج از بازی‌های شهرداری و شورای شهر وجود دارد، استیضاح منتفی است و مسیر آن از صحن شورا نخواهد گذشت.
جهت اطلاع شما شهرداری خانه سازمانی نداره و خانه سابق در منظریه یکی از ادارات شهرداری است.
خانه مورد نظر شما خانه ای بزرگ و ویلایی بود که شهرداری با میل دکتر نصرتی برای ایشون رهن و اجاره و بازسازی کرد که به علت مشکلات خانه از دید آتش نشانی دکتر حاج محمدی مجبور به نقل محل و رفتن به واحدی آپارتمانی با نصف متراژ اون خانه شد.
سوال اینجاست که چرا دوستان مثلا فساد ستیز سر رهن و اجاره و بازسازی اون منزل و خرید وسایل آکبند برای دکتر نصرتی در قید و بند خانه ویلایی شهردار نبودند؟! چرا آقایان علوی و زاهد که نامه زدنند به دادستانی برای گرفتن نصف مبلغ از شهردار که منجر به بدهکاری ایشون شد زمانی که ریاست شورا رو داشتند نامه نزدند که نصف رهن و اجاره رو شهردار سابق باید بده و یهو اینجا ژست فساد ستیزی گرفتند؟!
کلا مسائل و نگاه ها صرفا سیاسیه و این کارها باعً میشه همین چند کاری که داره انجام میشه هم مسیرشون کند بشه.
در جذب اعتبارات دولتی موضوع کرونا باعث تاخیر شدید در انجام مناقصات شده