کودکان کار؛ تشویق مردم تا حمایت شرکت‌ها

در آخرین خبرهای منتشر شده درباره ی آرات، گفته شده که سلامتی جسمانی آرات به خطر  افتاده است. با انتشار این خبر، از تریبون باشگاه سپاهان اصفهان باز هم موضوع کودکان کار در شبکه های اجتماعی برای من پررنگ شده است.

به گفته مدیر آکادمی باشگاه سپاهان، آرات  هنگام دویدن دچار درد سینه می شود و به دلیل فشار زیاد پدر به او برای تمرین صفحات رشد آرات بسته شده است.

شنیده ها ناشی از این است که والدین آرات نگاه اقتصادی به فرزند خود دارند و به دلایل مالی که در حد مطلوبشان نبود اجازه ادامه همکاری فرزندشان با باشگاه سپاهان را ندادند. پرواضح است که آرات و کودکان همچون او کودکی نکرده اند. همچون کودکان کار در خیابان؛ تنها ظاهر معقول تری و والدین مهربانی نیز در کنار خود دارند.

پیامدهای ناشی از فشارهای سخت و نرم والدین به کودکان بلاگر در شبکه های اجتماعی خیلی فراتر از حد تصور ما می‌تواند باشد. موضوعی که بصورت جدی و  متمرکز مورد مطالعه قرار نگرفته و در بسیاری مواقع نیز مردم، استفاده از واژه کودکان کار دیجیتالی را برای این کودکان محکوم می‌کنند، چه کسی است  که با مشاهده فیلم های گندم دلش لبریز از خوشی نشده است و گاهی، افراد این فیلم های کودکان را موهبتی برای خود می دانند که لحظه ای خوش برایشان ساخته است.

اما طبق قانون کار،  کار کودک (Child labour)  فعالیتی است  که سلامت جسمی، روانی، اجتماعی و اخلاقی کودک را در معرض خطر قرار دهد.

موضوع اصلی دریافت معنی اشتباه از تعاریف است برای بسیاری از انسان ها محبت و نوازش والدین به کودکان اینفلونسر در فیلم ها کافی است و گمان می کنند هیچگونه خشونتی را دچار نشده اند. اما با دقت ذره بینی به زندگی این کودکان، خشونت نرمی را در جریان زندگی شان می‌توان مشاهده کرد؛ از فقدان حریم خصوصی گرفته تا فشارهای مضاعف برای جذاب بودن، با لطافت و قوی بودن.

کودکان باید زمان های زیادی خرج کنند تا بتوانند مانند یک بزرگسال و در همان حال کودکانه رفتار کنند تا والدین درآمد کسب کنند بدون اینکه بدانند حق کودکی و کودکی کردن را از آنها گرفته اند.

این کودکان به دلیل توجه زیاد اطرافیان، علاقمند به نقش بازی کردن در زندگی روزمه می شوند. ولی با افزایش سن دچار بازنشستگی در اوایل نوجوانی شده و حس سالخوردگی زودرس می تواند سبب شود این کودکان برای ادامه راه خود روش های نامناسبی برای زندگی برگزینند. برخی از والدین این کودکان تصمیم به فرزندآوری مجدد می‌گیرند تا تبلیغات شرکتی را از دست ندهند و عملا فرزند اول خود را از توجه شدید خارج می کنند که می تواند سبب سرخوردگی این کودکان شود و سلامت روح کودکان را بشدت به مخاطره اندازد.

تمامی رسانه های جمعی در این باره هم نظر هستند که بهره برداری والدین از کودکان در شبکه های اجتماعی برای کسب درآمد یک نوع ترویج کودک کار است و در واقع می‌توان گفت به نوعی،  برده داری نوین است، اما آنچه که عجیب است واکنش مردم به این کودکان است. مردم رفتار و کنش های عمومی آنها را در صفحات مجازی پیگیری و تشویق می کنند. همانند شخصی که به کودکان کار در خیابان پول پرداخت می‌کند و از این حس خود احساس سودمندی دارد.

۱۲ ژوئن (۲۲خرداد) روز جهانی منع کار کودکان،  شاید نیاز باشد نگاه ها به کار کودکان روشن تر شود و پیگیری ها و توجه های بیشتری به آموزش، رفاه و تفریح کودکان داشت که در نگاه جامع تر این تصمیم گیری با تصمیم گیری های فرزندآوری نیز هم مسیر است. زیرا سیاست فرزندآوری بدون ملاحظه و توجه سیستمی برای پایش آموزش و تربیت سالم کودکان یک سیاست ناتوان است که می تواند بر توسعه چرخه فقر تاثیر بسزایی داشته باشد.