این روزها انتشار فیلم حضور مدعی طب اسلامی در بیمارستان انزلی نگاهها را به خود خوانده است، آن هم در روزگاری که این شهر تبدار و خسته است. سینهی قبرستانش از درد مینالد و دل نگرانی شبی تیره است که روشنای بهارش را به محاق برده است.
دراین اوضاع و احوال یکی روانهی بیمارستان شهر شده است و بدون پوشش محافطتی بیماران مبتلا را به بوییدن آن چه که زیر بینیشان را بدان آغشته میکند، فرا میخواند. بنا به اظهارات رییس بیمارستان انزلی دریکی از پایگاههای خبری استان، این فرد به واسطهی یک روحانی که از سوی سازمان تبلیغات اسلامی برای امور شرعی معرفی شده در بیمارستان حضور یافته است. پس از انتشار فیلم، عذر روحانی معرفی شده از سوی سازمان تبلیغات خواسته شده و موارد جهت بررسی به مبادی بالاتر گزارش شده است.
اما سازمان نظام پزشکی در کانال اطلاعرسانی خود در شبکههای اجتماعی، عملکرد این مدعی طب اسلامی را که به اعتبار لباسش بدون حفاظت شخصی وارد بیمارستان شده و از حرکت غیراصولی خویش فیلم میگیرد و در شبکههای اجتماعی توزیع میکند تا تظاهر کند همه پزشکان و مسئولین اشتباه میکنند و ایشان با طب خودساخته اسلامی مسئول مداوای بیماران کرونایی است؛ مصداق بارز تشویش اذهان عمومی میداند.
سخنگوی وزارت بهداشت نیزحضور این فرد دربیمارستان و بربالین بیماران را مصداق بارز مداخله در امردرمان میداند و میگوید: با توجه به قوانین موجود و مستنداتی که خود فرد منتشر کرده و البته تشویش اذهان عمومی، امیدواریم دادستان منطقه مربوطه و دستگاه قضایی برخورد لازم را داشته باشند. لازم است مدعی العموم به این موضوع ورود کند و برخورد اساسی را با فرد متخلف داشته باشد.
و اما برخورد اساسی که سخنگوی وزارت بهداشت بدان اشاره کرده، ضرورتی انکار ناپذیراست. وقتی مردم انزلی سال ۱۳۹۶ شاهد انتشار خبری مبنی بر برگزاری دورهی آموزش طب اسلامی با حضور استاد «اسکندری » از شاگردان « آیت الله تبریزیان» پدر طب اسلامی کشور ازسوی یک موسسه در شهرشان بودند، گمان نمی کردند، روزی شاهد چنین عملکردی از یک مدعی طب اسلامی در شهرشان باشند.
واقعیت این است که نمیتوان بر زحمات پزشکانی که سالهای بسیار از بهترین سالهای عمر خویش را صرف آموختن کردند، شب بیداریها و کشیکهای طولانی و پرتنش را تاب آوردند، آزمونهای دشوار را پشت سر گذاشتند و مو سپید کردند تا مرهم دردهای مردم باشند، چشم بست. نمیتوان خستگی پرستارانی که خطر را به جان میخرند و شب و روز خویش را بین بیماران میگذرانند، نادیده گرفت.
داغ آسمانی شدن دکتر«سیامک دیوشلی» و سرپرستار «تهمینه ادیبی» تا همیشه برقلب بندرمهآلود تازه خواهد بود و نام همهی پزشکان، پرستاران وفعالان حوزهی بهداشت و درمان که از کرونا در امان نماندند بردفتر خاطرات این شهرباقی خواهد ماند. و حالا انصاف نیست زیر سایهی سهل انگاریها شاهد دخالت درامر درمان، آن هم زیر سقف بیمارستان شهر باشیم، دخالتی که محدود به مثلا انجام وظیفه نبوده و با ابراز دهنکجی به دستورالعملهای رسمی درمانی و بهداشتی کشور همراه بوده است.
بیش از یک ماه است که کارکنان بیمارستانهایی که مبتلایان به کرونا را بستری میکنند، جان عزیز خویش را بر کف دست گذاشتهاند و متعهدانه برای نجات زندگی بیماران تلاش میکنند. آنها حالا خسته هستند از مردم خواهش میکنند تا در منازلشان بمانند، موازین بهداشتی را رعایت و به قطع زنجیرهی ابتلا کمک کنند. آنها سخت سوگوار همکارانی هستند که جان عزیزشان را از دست داده و در خاک آرمیدهاند، اما بغض خویش را پنهان میکنند و لبخند میزنند تا ما امیدمان را از دست ندهیم.
عدهای دیگر از مردمِ عاشق این سرزمین در پی تامین ملزومات بهداشتی بیمارستانها و مردم هستند و شب و روز به تامین نیازهای نیازمندان میاندیشند. ما روزهای غریبی را سپری میکنیم که فقط با همدلی و همراهی میتوانیم از تیرگی آن بکاهیم. این وانفسا اما زمان مناسبی برای دهنکجی به دانش و تجربهی پزشکان و متولیان بهداشت و درمان کشور نیست. این روزها نیازمند همدلی، دور اندیشی و احترام هستیم تا از خاطر پریشانی هم کم کنیم نه که برآن بیافزاییم.
بسیار متین ، مستدل و تاثیرگذار