تعارض میان شعارهای محیط‌زیستی استاندار گیلان؛
سیمان دیلمان؛ مطالبه مردم و آزمون مسئولان
انتشار کلیپی از اعتراض مردم بومی دیلمان در روزهای اخیر، بار دیگر نگاه‌ها را به تخریب گسترده ناشی از فعالیت کارخانه سیمان دیلمان جلب کرده است؛ موضوعی که طی سال‌های اخیر بارها به دغدغه جدی اهالی منطقه و فعالان اجتماعی بدل شده است.
کارخانه سیمان سبز دیلمان برخلاف مجوز اولیه سازمان حفاظت محیط‌زیست، در محل دیگری احداث و بدون طی مراحل قانونی فعالیت می‌کند. این نخستین چالش جدی این واحد صنعتی است و تاکنون اراده‌ای برای برخورد قاطع با آن از سوی نهادهای مسؤول دیده نشده است.
با وجود آن‌که کارخانه طی سال‌های اخیر بر اساس گزارش‌های خوداظهاری از فهرست صنایع آلاینده خارج شده، اما کارشناسان نسبت به صحت این موضوع تردید دارند و خواستار بازبینی جدی آن هستند.
مردم دیلمان نیز اعتراض اصلی خود را متوجه آلودگی‌های ناشی از فعالیت‌های معدنی و صنعتی کارخانه می‌دانند؛ مسائلی که مستقیما سه حوزه محیط‌زیست، منابع طبیعی و صنعت و معدن را درگیر می‌کند و نیازمند پاسخگویی آن‌هاست.
در این میان، نماینده مردم لاهیجان و سیاهکل که انتظار می‌رفت با توجه به ریشه بومی خود در کنار مردم بایستد، تاکنون موضع روشنی در قبال این اعتراض‌ها اتخاذ نکرده و انفعال او پرسش‌برانگیز است.
از سوی دیگر، استاندار گیلان که در ابتدای کار خود، بارها بر ضرورت توجه به مسائل محیط‌زیستی تأکید کرده بود، صرفا تمرکز ویژه‌ای بر تالاب انزلی داشته است؛ اما پرونده سیمان دیلمان نشان می‌دهد که معضلات محیط‌زیستی استان تنها به تالاب انزلی محدود نمی‌شود.
علاوه بر این، افتتاح پروژه زباله‌سوز لسکوکلایه پیش از دریافت مجوز بهره‌برداری نیز نمونه‌ای روشن از تعارض میان شعارهای محیط‌زیستی استاندار گیلان و عملکرد واقعی اوست.
واقعیت آن است که سیمان دیلمان امروز به یکی از آزمون‌های جدی مسؤولیت‌پذیری در گیلان تبدیل شده است. این‌که آیا مدیران و نمایندگان مردم تنها به بیان شعار بسنده می‌کنند یا در عمل نیز به مطالبات محیط‌زیستی پاسخ می‌دهند، پرسشی است که زمان و مطالبه‌گری مردم و رسانه‌ها پاسخ آن را روشن خواهد کرد.