حدود یک سالی از اعلام رسمی شیوع ویروس کرونا توسط وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی می‌گذرد و مراعات پروتکل‌های بهداشتی همچنان توصیه می‌شود و شست و شوی دست‌ها برای جلوگیری از انتقال بیماری بسیار مورد تاکید است.
سازمان‌های درگیر با تمام اقدامات و هزینه‌هایی که برای گندزدایی معابر و توزیع مواد ضدعفونی کننده در میان مردم انجام داده‌اند، اما هنوز مشکل سرویس‌های بهداشتی عمومی تالش را حل نکرده‌اند. فضاهایی که عموما متعلق به شهرداری، پمپ بنزین، مزار و مسجد هستند و مردم بیشترین مراجعه را به آنها دارند.
شورای بهداشت هر شهرستان عالی ترین محل رسیدگی به این امور است و مقام‌های دولتی نیز دل خوشی از این ماجرا ندارند تا جایی که «علی درمانی» معاون سیاسی، اجتماعی و امینتی تالش در پاسخ به سوال مرور گفت: وضع فعلی سرویس‌های بهداشتی عمومی در تالش به هیچ وجهی قابل قبول نیست و باید اقدامات فوری در این زمینه انجام بگیرد. شهرداری ها، هیات امنای مساجد، مزارها و صاحبان پمپ بنزین متولیان رسیدگی روزانه به این فضاها هستند. وی در ادامه اضافه کرد: شبکه بهداشت و درمان دبیر شورای بهداشت تالش است و نظارت مستقیم بر این فضاها را برعهده دارد و ما این موضوع را پیگیری می‌کنیم.
بیش از ۵۰ هزار نفر در تالش(هشتپر) زندگی می‌کنند و این شهر غرب گیلان مرکز خرید و فروش کالا و خدمات است و جمعیت روزانه شهری به حدود ۷۵ هزار نفر نیز می‌رسد که از خدمات آن استفاده می‌کنند. شهردار تالش با اشاره به کمبود سرانه این قبیل فضاها و فشار بر سرویس‌های بهداشتی عمومی داخل شهر به مرور گفت: مراکز خرید و پاساژها طبق ضوابط ساخت و ساز باید ۴ چشمه سرویس بهداشتی برای استفاده کنندگان از خدمات خود بسازند که تاکنون شاهد این اتفاق نبوده‌ایم.
شهرام غنی زاده در پاسخ پرسش مرور درباره وضع نامطلوب سرویس‌های بهداشتی پارک‌های کودک، مادر، قدس و مرکز شهر اظهار می‌کند: تمام مکان های عمومی پارک‌ها و فضاهای عمومی داخل فضای سبز به شرکت نهالستان سبز پیمانکار بخش خصوصی برنده مزایده واگذار شده و در صورتی که کوتاهی انجام دهد توسط معاون خدمات شهری جریمه می‌شود و شهرداری وظیفه خود را انجام داده است.
اما رییس شورای اسلامی شهر تالش نظر دیگری دارد و با بیان مشکل ساختاری می‌گوید: شهرهای زیر ۲۰۰ هزار نفر در سازمان شورا کمیسیون بهداشت ندارند و تالش هم جزو همین گروه است. چنانچه چنین کمیسیونی فعال شود می‌توانیم مسایلی از این دست را نیز مورد بحث قرار دهیم.
سهیل سلامی ریک به مشکل دیگری در منطقه اشاره می‌کند که جای بسی تامل دارد و تصریح می‌کند: اموال داخل سرویس‌ها همچون درب، شیر و مخزن پس از هر بار نصب دزدیده می‌شود که تامین هزینه خرید با توجه بودجه محدود شهرداری و تکرار موارد خرید به راحتی ممکن نیست.
مدیرعامل شرکت پیمانکار شهرداری هم از کار خود دفاع کرده و گفت: تنها یک ماه از قرارداد با شهرداری می‌گذرد و این مکان ها در حالتی غیر قابل استفاده تحویل این شرکت شده‌اند که تامین اقلام آن ابتدا باید توسط سازمان شهرداری انجام شود.
موسی فیض الهی افزود: سرویس بهداشتی پارک قدس به محل مصرف مواد مخدر و زندگی معتادان بی سرپناه تبدیل شده بود که بازسازی آن آغاز شده است. پارک‌های کودک و مادر نیز در شرایطی کاملا غیربهداشتی قرار داشت که مرمت آن را شروع کرده‌ایم. مشکل اصلی در میدان مرکزی شهر با انبوه مراجعان، دربها و شیرآلات سرقت شده است. مشاهدات میدانی خبرنگار مرور حاکی از آن است که همین سرویس بهداشتی در ۲۰۰ متری شبکه بهداشت و درمان تالش قرار دارد و از چشم ناظران آنها به دور بوده است.
شهرهای دیگر تالش نیز وضعی مشابه دارند با این تفاوت که سرویس‌های آنها پیمانکار و یا هیچ متولی دیگری ندارد. مردم شهر لیساردر ۱۵ کیلومتری شمال تالش نیز از وضع موجود راضی نیستند. بابک باباخانی شهردار لیسار با بیان اینکه در داخل بافت مرکزی هیچ سرویس عمومی فعال نیست تاکید می‌کند: بنای موجود در گذشته بوسیله این سازمان ساخته شده و اداره آن به صورت هیات امنایی بوده است. جداسازی آن شروع شده و پس از این ۶ چشمه در اختیار مسجد و ۶ چشمه نیز در اختیار عموم مردم قرار می‌گیرد و طی یک یا ۲هفته آینده به بهره برداری می‌رسد.
شهردار چوبر نیز به همین مشکلات اشاره کرد و افزود: من هم از وضع راضی نیستم و تمام مصرف روزانه صابون مایع، وسایل نظافت را تامین می‌کنیم اما کارگر خدماتی به دلیل بیماری جسمی برای مدتی در تنها سرویس شهر حاضر نبود و جایگزینی نفر بعدی با اینکه جمعیت بیکار داریم چندان آسان نیست. کمتر کسی حاضر به کار در دوره شیوع بیماری کرونا در چنین مکانی می‌شود و ما دچار چالش جدی شده‌ایم.
صاحبان بیشتر جایگاه های سوخت شهرستان نیز با اینکه سود قابل ملاحظه‌ای از فروش سوخت دارند حاضر به پرداخت هزینه برای خریداری مقادیری صابون مایع و تمیزکاری نیستند. آنها حتی حاضر به مصاحبه هم نیستند.
