یادداشت های خصوصی

روزهای زمستانی 98 سخت‌تر از هر روز دیگری در طی سالهای اخیر گذشت. روزهایی که یک بیماری ناشناخته و نوظهور با راهکارهای پیشگیرانه در حد شستن مداوم دست ها و راه حل درمانی در حد اقدامات حمایتی و تکیه بر توانمندی سیستم ایمنی! در حال پیشروی بوده است. این یعنی هیچ نوع راهکار حتمی برای حل مشکل وجود ندارد و همه ی اقدامات پیشگیری و درمانی در حد آزمون چند راهکار ساده است. ویروسی شکل گرفته از یک جهش که هنوز بر سر دستکاری ژنتیکی و حمله بیولوژیک و یا جهش طبیعی آن بحث و اختلاف نظر است. ترس‌ها و نگرانی‌های حال حاضر شامل طیف گسترده‌ای از…

به نظر می‌رسد بعد از جنگ جهانی دوم و حتی در مقیاسی بسیار بزرگتر، اولین بار است که زیست تمام مردم دنیا، به این شکل، تحت تاثیر یک علت مشترک و واحد قرار می‌گیرد. کرونا مثل  گردبادی  سهمگین، جهان را در نوردیده و غرور و قدرت انسانها را به چالش کشیده است. بیماری و ترس و شوربختانه برای بسیاری خانواده ها، غم فقدان و از دست دادن، نقطه‌ی قوت ندارد. نیمه‌ی پر ندارد، سمت روشن ندارد. اما من معتقدم ما از کرونا بسیار آموختیم، به قیمت گزاف، به قیمت جبران ناشدنی، به قیمت ترس، به قیمت اندوه و دلتنگی... کرونا به ما آموخت بسنجیم که تا چه…

استان گیلان و شهر رشت، با وضعیتی غیر قابل پیش بینی مواجه شده که مدتی ادامه خواهد داشت. بحران کرونا ابعاد مختلف و مخاطره آمیزی داشته که کمتر بدانها پرداخته شده است. بیماری جسمی و مرگ ومیر، یکی از جنبه های جدی بحران پیش روست. وجوه دیگر یا خود را نشان داده و یا در روزهای آینده نشان خواهند داد. ‌از جمله تبعات منفی فقدان عزیزان به صورت بروز ناامیدی و افسردگی در بازماندگان با توجه به عدم امکان برگزاری هر نوع مراسم آرامبخش و سوگ جمعی. ضایعه‌ی فقدان بسیاری از سرمایه های انسانی و عدم امکان پرکردن جای آنان به سادگی. افسردگی‌های…

انسان در ابتدا برای ثبت اندیشه‌هایش -به منظورِ خوانده و شناخته شدن توسط دیگر انسان‌ها- خط را قرارداد کرد. در دوران جدیدتر، به منظور ماندگاری در گذشتِ زمان، نوشته شدن (کتابت) اهمّیتی بیش از پیش یافته و خط، ابزارِ هر زبانی برای گذر از شفاهیّتِ مطلق است. کاربرِ هر زبان، به واسطه‌ی خط، اندیشه‌‌های خود را که بر بسترِ زبانِ موردِ کاربردش شکل گرفته، ثبت می‌کند و به هم‌زبانانش و سپس تمامِ جهان می‌شناساند. یعنی می‌توان گفت که خط، مهم‌ترین پیوسته‌ی زبان در دورانِ جدید است و گویش‌وری که از خط برای ثبتِ اندیشه‌هایش استفاده می‌کند،…

زبان اصلی ترین ابزار ارتباطی انسان‌هاست. اساسن فرهنگ بومی توسعه نمی یابد جز با زبان قدرتمند. اگر جز این باشد سرنوشت محتوم هر فرهنگی هضم شدن در فرهنگی‌ست که زبان غالب دارد. درست است که حضور و بقای هر زبانی تام و کمال به فراورده‌های مکتوب آن زبان وابسته نیست اما توسعه یا دوامِ با کیفیت هر زبان، و البته حیات آن به عنوان یک ابزار ارتباطی موثر قطعا (جدای از مکالمه) به توانمندی آن در تولید محتوای مکتوب مرتبط است. وقتی از زبان به عنوان ابزاری ارتباطی حرف می زنیم بدیهی ست منظور فقط کارآمدی آن در ایجاد تناسبات درون‌ زبانی-…

پزشکان و پرستاران، فرماندهان و سربازان جنگ با بیماری‌ها هستند و چه کسی است که نداند بخش بهداشت و درمان جزو مشاغل سخت جهان محسوب می‌شود. آیا پرستاری و پزشکی در ایران شغل سخت محسوب می‌شود یا موعظه کردن؟ اخبار و شایعات منجر به رخدادهای تاسف برانگیزی در ایران شده است. مطب‌های پزشکی تعطیل شده‌اند و برخی از پرسنل از حضور در مراکز درمانی امتناع می‌کنند.  آیا پزشک و پرستار سوگند خود را شکسته اند یا مشکل از جای دیگری است؟ همه خوب می‌دانیم امروز در بازار دارو و تجهیزات پزشکی ایران چه می‌گذرد. کمبود و احتکار در کنار توزیع نامناسب…

۱_راننده می‌گفت:" وقتی برف رشت شروع کرد به باریدن، مسافری داشتم که باید از تهران به رشت می‌آوردمش. برف که سنگین‌تر شد نرسیده به امامزاده هاشم وسط جاده گیر کردیم. از ساعت ده شب تا فردایش ساعت سه شب یعنی ۳۰ ساعت، کسی سراغمان نیامد. نه از هلال‌احمر نه اداره راه و ترابری و نه نهادهای امدادی دیگر. اما اهالی امامزاده هاشم سنگ تمام گذاشتند. مادرها ، بچه‌های هفت، هشت‌ساله‌شان را برای کمک فرستاده بودند. مردان پارو می‌زدند و برف‌ها را می‌روبیدند و زنان آش و سوپ می‌پختند تا در راه ماندگان گرم شوند. آخر هم که دیدند کسی از طرف مسئولین…

درباره‌ی انگیزه‌ی میرزا و یارانش از خیزش جنگل، بسیار نوشته‌اند. برخی او را یاغی و جدایی‌طلب خوانده‌اند و برخی دیگر خادم و شهید راه وطن؛ ایران. این‌گونه که از اسناد آزادشده‌ی شوروی‌ها بر می‌آید، گویی روس‌ها طرح پیچیده‌ای هم برای جدایی جغرافیای گیلان از محدوده‌ی سرزمینی ایران با بازوی جنگل، داشته‌اند. این‌که دقیقن چه شد و با چه نیت میرزا و جنگلی‌ها با روس‌های سوسیالیست، دست اخوت دادند و درآمیختند، علی‌رغم بسیار گفته‌ها و نوشته‌ها، البته از آن فرازهای گنگ و غبارالوده‌ی تاریخ معاصر است که پاسخ به آن مداقه‌ی بیشتر در اسنادِ یافته…

حدودا از اواخر هفته‌ی گذشته بود که اداره کل هواشناسی استان گیلان از بارش برفی سنگین در استان خبر داد. از آن روز، و از وقتی که بادهای گرم به جان شیروانی‌های خانه‌های استان افتاده بود عمده دستگاه‌های اجرایی و خدمات‌رسان پیوسته از میزان آمادگی خود برای مقابله با بارش سنگین برف سخن می‌گفتند. ادعایی که کمتر از 48 ساعت بعد بیشتر شبیه «ادعا» و کمتر شبیه «آمادگی» شد. اما در میان مرور کردن واکنش‌های مسئولان گیلان ما را به نتیجه‌های جالبی خواهد رساند و بهانه این یادداشت هم همین است. چه کسانی از خیابان‌های یخ‌زده رشت ماهی گرفتند؟…

اینبار پیش بینی های هواشناسی گیلان و فضای مجازی درست از آب درآمد و بین 40 تا 60  سانتی متر بارش برف شهرستانهای مختلف استان را در نوردید. علیرغم اینکه ازهفته‌ی گذشته پیش بینی بارش فوق شدید برف اعلام شده بود اما همه‌ی دستگاههای اجرایی استان بخصوص ستاد مدیریت بحران بار دیگر ثابت کردند آنگونه که از سطح بالای آمادگی های خود خبر می‌دادند اما درعمل در برابر برف بیش ازهمیشه ناتوان وعاجز هستند. قطع برق بیش از 250 هزار مشترک گیلانی ، قطع آب شرب  50 روستا، مسدود شدن مسیرهای منتهی به رشت و خیابانها و معابر شهر، بسته شدن جاده اصلی…