آرشیو برچسب

یادداشت های خصوصی

هویت ایرانی یا ضرورت های اجتناب ناپذیر معماری

از من پرسیده اند که هویت اصیل معماری ایران تا چه حدی پابرجاست؟ آیا با توجه به تغییرات اقتصادی و وضعیت خاصی که در آن گرفتار آمده ایم حفظ هویت اصیل معماری به نفع ماست؟ کمی در شهر قدم بزنیم در جای جای آن و با نگاه به ساختمان هایی که از هر کجا قد علم کرده اند پاسخ را در می یابیم. براستی آن ها در خور انجام این رسالت اند که روزی معرف شیوه ای از معماری باشند؟ هدف آن نیست برای حفظ هویت ایرانی، به تقلید و تکرار دوره های تاریخ معماری بپردازیم. همانطور که پیشینیان، هر یک معماری خاص خود را داشته اند. مطلوب است که به خلق آثاری…

شبح طاعونِ زباله در رشت

در سریال چرنوبیل همه به دنبال مقصر فاجعه بزرگ بودند. فیزیکدانانی که می دانستند شکستِ هسته امکان پذیر نبود مگر با خطای انسانی و آن خطا چه بود؟ خطاهای انسانی قطعاتی بودند کوچک اما پیوسته به محورِ خودراییِ جمعیِ برخواستهِ از تفکری دیکتاتوری که قصد داشت به هر طریق ممکن کار را به انجام رساند، صداها را نشنود و به هر منوال از روشنگری عموم جلوگیری کند تا آگاهی بخشی عامل تخریب کاخ پوشالی اش که گاهی حتی به تنها ترفیع درجه هم تنزل می یافت نشود؛ چرا که می دانست پاسخگوی ذهن های پر از سوال نیست. در صحنه ای از سریال با پیرزنی مواجه ایم…

آقای دنیامالی اشتباه می کنند

در صفحه اینستاگرامی دفتر نماینده مردم محترم بندرانزلی در مجلس شورای اسلامی خبری با این تیتر منتشر شد که: "چراغ پشتان باید قطب تولیدات دامی شود." در متن خبر واژه "قطب شدن" چراغ پشتان نیامده اما تاکیدات ویژه ای بر لزوم ایجاد انگیزه، فراهم کردن زیرساخت، دسترسی های مناسب و ... شده که می تواند منجر به اشتغال زایی و افزایش تولیدات دامی شهرستان از طریق پویا شدن دامپروری در محدوده چراغ پشتان شود. همچنین صحبت هایی در خصوص حریم و مالکیت و ... نیز شده است که گرچه از موضوعات مبتلا به تمامی محدوده های منابع طبیعی بطور کلی و تالاب…

نویسنده لاس وگاسی از کدام انزلی می ترسد؟

امروز نوشته‌ای در سایت خبری ـ تحلیلی مرور منتشر شد با تیترِ «توهمِ لاس‌وگاس بودنِ انزلی». صرف نظر از این که نام اینگونه انشاها را می‌توان تحلیل گذاشت یا نه، نویسنده دست‌ و پا می‌زد که توضیح بدهد حضور توریست‌ها و سرمایه‌گذاران خارجی در بندر انزلی بلای جان این شهراست و «عیش و عشرت و آزادی و انحطاط فرهنگی اجتماعی» به بار می‌آورد و«ایجاد هرزگی» می‌کند. کاری به کار نویسنده‌ای که پای خود را از استان گیلان بیرون نگذاشته و خبری از سازوکار دنیا ندارد نداریم، و جوابیه دادن به کسی که هنوز دنبال «تهاجم فرهنگی» می‌گردد کاری‌عبثی است،…

اتصال منطقه آزاد انزلی به خط ریل سراسری

مجید صیادنورد - کارشناس روابط بین الملل ایران در شاخص های ژئواستراتژیکی و ژئواکونومی یکی از منحصر به فردترین کشورهای جهان است که در این خصوص می توان به مولفه هایی همچون قرارگرفتن در مسیرهای بین قاره ای آسیا، اروپا و افریقا، کریدورهای بین المللی، همسایگی با مراکز منابع نفت -گاز جهان، و... واقع شدن در میان دو دریای کاسپین در شمال و دریای عمان و خلیج فارس در جنوب این کشور را در تحلیل استژاتژیست های بین المللی به هارتلند جهان بدل کرده است. در میان کریدورهایی که وجه تمایز ایران در معادلات حمل و نقل بین الملل کالا در قرن…

من خودم را کشتم؟!

اگر چنین خبری درست باشد؟ می‌دونی وقتی یک کارگردان با سابقه، بازیگر نقش اول و دراماتیک زندگی خودش آنهم در ۷۴ سالگی می‌شود! یعنی چه؟ یعنی تا این سن هم امیدوار بود! امید به روشنایی و نور و امید به آینده داشت!! در اینجا باید از مفهومی جامعه شناختی کمک بگیرم و هشداری بدهم که مراقب خودمان و اطرافیانمان باشیم. ما جامعه شناسان از میان خودکشی های گوناگون خودکشی «آنومیک»  (مفهوم از دورکهایم جامعه شناس فرانسوی است) را برای مواقعی به کار می بریم که انسجام اجتماعی جامعه به هم می خورد و سطوحی از استرس و ناامیدی جامعه را فرا می گیرد. این…

…توهم «لاس‌وگاس‌بودن انزلی!!»

انزلی و غازیان هر بار گَزیده‌تر، لگدمال شده‌تر و بی‌هویت‌تر از قبل مشاهده می‌شود. این‌همه تناقض ـ آشفتگی و بی‌معنایی موجود در سطح شهر و صد البته مهم‌تر از آن، آنارشیسم فرهنگی ـ رفتاری (لمپنیسم) تعمیم‌یافته در شهر، برجستگی مضاعفی یافته و نمی‌توان با نوعی مطلق‌انگاری کودکانه، این انحطاط فرهنگی ـ اجتماعی را فقط و فقط ناشی از ورود غیربومی‌ها و جابه‌‍جایی‌های جمعیتی صورت‌گرفته و برهم‌خوردن بافت اجتماعی شهر دانست. جدا از این نکته که فاصله گزافی است میان تعلق‌خاطر و احساسات به ‌اصطلاح ناسیونالیستی ما انزلیچی‌ها (از حرف تا عمل)،…

زندگان جاوید؛ استاد سمیعی گیلانی

هر آغازی پایانی و، هر فرازی فرودی و، هر زندگی مرگی را در پی دارد؛ مهم زندگی و مرگ نیست، که چگونه زیستن و چگونه ماندن و چگونه رفتن است و آنچه از شخص باقی می‌ماند؛ و یکی از زیباترین‌ زندگی‌ها را استاد احمد سمیعی گیلانی در عمر یکصد و دو ساله‌اش تجربه کرد و به یادگار برای همه ایرانی‌ها و گیلانی‌ها به جای گذاشت. مردی که در 11 بهمن 1299 پای به زندگانی نهاد و در ساعت شش صبح دوم فروردین 1402 از این جهان خاکی پای کشید. در تهران به دنیا آمد، در رشت تحصیلاتش را شروع نمود و چه در دوره دبستان و چه دوره دبیرستان شاگرد اول در گیلان شد و…

حاجی فیروزهایی که دیگر نمی‌خندند

این روزها که همه‌جای شهر بوی سال نو می‌دهد، انواع و اقسام حاجی فیروزها را می‌توان درگوشه و کنار شهرها دید که با نوای آشنای دیرینه‌شان، رسیدن بهار را نوید می‌دهند و با وجود تلخی‌های زمانه، غم‌ها و دردهای معیشتی، کسادی بازار و ده‌ها گرفتاری دیگر، مردم را به شادی و خنده دعوت می‌کنند: «اربابِ خودم سامبولی بلیکم/ ارباب خودم، سرتو بالا كن/ اربابِ خودم، بزبزقندی/ ارباب خودم چرا نمی‌خندی!؟» بی‌شک رقص و آواز حاجی فیروزها با آن صورتِ سیاه، کلاه دوکی و گیوه‌های نوک‌تیز بر پا و لباس سرخ بر تن، در اولین لحظه، همه‌‌ی ما را به خاطرات…

پتانسیل آثار ارامنه در رشت برای جذب گردشگر

طبق اسناد تاریخی و کتاب ارامنه در گیلان، قدمت حضور ارامنه در گیلان به قرن دو میلادی بازمی‌گردد که حتی منطقه گیلان بعنوان اسقف نشین به شمار می‌آمد. ‌در دوره شاه‌عباس سی هزار ارمنی برای انتقال تجربه تهیه ابریشم و محروم کردن عثمانی از این پتانسیل به گیلان و رشت کوچانده شدند که در محله ارمنی بولاغ ساکن شدند. طبق ادعای ارامنه کلیسایی نیز در این محل وجود داشت که آثاری از آن وجود ندارد اما بدلیل اینکه ارامنه بدلیل روحيه صلح جوی خود اجازه دفن مسیحیان و لهستانی‌ها را در این گورستان می‌دادند. بخش عمده‌ای از روایات ما در هنگام نشان…