هفته‌های گذشته شهردار رشت از اجرای طرحی با مشارکت ۴۰ مدیر شهری رشت خبر داد که بر اساس آن مدیران از سوی یک تیم تخصصی مورد ارزیابی علمی قرار گرفتند. امیرحسین علوی، شهردار رشت امیدوار است که با این طرح مدیران شایسته به دور از هر گونه نسبت و امتیاز و تنها بر اساس شایستگی خود در راس و سطح امور قرار گیرند. مدیرانی که مولفه‌هایی چون مدیریت حل مسایل، نتیجه‌گرایی و کار تیمی موفق را دارا باشند و این آزمون رشت را در زمره شهرهای پیشتاز آزمون علمی شایسته‌سالاری قرار داده است.
همین اقدام موجب انتقادهایی در صحن علنی شورای تازه‌کار ششم شده است.
رییس شورای شهر رشت با انتقاد از صرف بودجه چند میلیون تومانی به یک شرکت غیربومی! حتی از اقدام شهردار مبنی بر تماس تلفنی و معرفی مدیران مد نظر شورایی‌ها برای جا نماندن از این آزمون گلایه‌مند است. کدهایی که واثق‌کارگرنیا در صحن علنی می‌دهد، می‌تواند شور مخاطب سطحی را برانگیزاند. یعنی استفاده از کلماتی چون “بودجه ۵۰ میلیونی”، “شرکت غیربومی”، “هدر رفت بیت‌المال”، “توهین به شعور کارکنان باسابقه شهرداری” و…
اما رییس شورا اعلام نمی‌کند پارلمان شهری برای کمک به شایسته‌سالاری چه گزاره و همراهی با نهاد شهرداری خواهد داشت؟ حتی ممکن است نداند به کارگیری مدیر ناشایسته و یا برکناری آن چه مقدار هزینه روی دست شهر و شهرداری باقی می‌گذارد؟ اگر چه مفهوم “شایسته” و “شایسته‌سالار” در نظام‌های غیردموکراتیک و بروکراسی محور و کشورهای جهان سوم، مفهومی به غایت مبهم بوده و بسیار مورد سوء استفاده قرار دارد.
بنابراین اولین پرسشی که هر کدام از اعضای شورا به عنوان نمایندگان شهروندان باید از خود بپرسند، به تاویل فایده باور “جان استوارت میل”، فیلسوف قرن نوزده، باید این باشد که شهروندان جامعه در رشت تا چه میزان از وضع موجود راضی و خشنودند و تا چه حد آرزوهایشان محقق شده است؟ درواقع به عقیده استوارت میل میزان رضایت قلبی افراد به میزان تامین حقوق تک تک آنان از شرایط بیرونی است که اتفاق می‌افتد. پس اگر پاسخ و دیدگاه اغلب شهروندان در خصوص میزان رضایت از زیبایی و پروژه‌های عمرانی شهر خود منفی باشد، لازم است مردان شورا بار دیگر نگاهی به رزومه و عملکرد مدیران و اثر آن بر بهبود امور شهر بیاندازند. آیا لازم نیست بازنگری دوباره‌ای به وضعیت نیروی انسانی غیرکارکردگرا در مجموعه شهرداری شود؟
سازمان عریض و طویلی که بیش از ۴۵۰۰ نفر نیرو داشته اما هر گاه سخن از شایسته‌سالاری و شایسته‌گزینی در آن می‌شود با غوغاسالاری عده‌ای که قانونگذاری را تنها به شکل طبقاتی می‌خواهند، تمایل دارند امور را در نهایت در دست طیف‌های ناکارآمد و غیرمتخصص نگه‌دارند؟
واقعیت این است که این رویای دیر و دور شهردار به حقیقت نخواهد پیوست. پاسخ به این گزاره چنین است: نهاد شهرداری و در راس آن شهردار رشت برای دستیابی به یک نظام اداری شایسته سالار در نهاد شهری راهی جز شفافیت، پاسخگو کردن مدیران و الزام به قانونمند کردن آنان ندارد. نتیجه یک تحقیق علمی نشان می‌دهد، در واقع مدیران شایسته و غیرشایسته جز با نظام تشویق و تنبیه و تغییر در شیوه قراردادهای کاری، پرداخت حقوق متناسب با نوع عملکرد، آزاد گذاشتن رسانه‌های منتقد داخلی و بومی برای افشای فساد و در کنار آن آموزش مهارتهای مدیریتی راه به جایی نخواهد برد.
در غیر این صورت صحبت از شایسته‌سالاری، برگزاری آزمون علمی و عملی و از آن بدتر همراهی برخی از اعضای شورای شهر با برخی عوامل مختل کننده مفهوم شایسته‌سالاری و سیستم مدیریتی قهوه‌خانه‌ای حاکم بر نهادهای شهری راه به جایی نخواهد بود و این پدیده رویایی دور و دیریاب برای شهردار جوان خواهد بود.
با سلام و عرض ادب
احتراما ،
بعنوان یک شهروند بومی ، با بیش از ۲۵ سال فعالیت اجتماعی در امور مسکن و ساختمان ؛ همکاری گروهی در احداث بالغ بر ۴۳۰ واحد مسکونی در شهر رشت ، رفت و آمدهای پیاپی در شهرداری منطقه….
امیدوارم ” رویای شهردار محترم و جوان ” کلانشهر رشت حقیقتا به وقوع برسد
شهرمان به مدیران شهری لایق و باسواد با تخصص و فنی نیاز دارد که شخصا از سال ۹۴ به بعد در منطقه ای از شهرداری که رفت و آمد داشتم ، برخورد نکردم ./ نامه نگاری ؛ حداقل کاری هست که مدیر مسئول یک دایره از مجموعه ؛ و یا گزارش نویسی کارشناسان محترم به مدیران بالا دستی شهرداری ، به تسلط کافی و اموزش نیاز دارند
با ارزوی موفقیت به شهردار محترم و مدیران تیم شایسته سالاری و رفاه شهروندان و الکترونیکی کردن کلیه درخواستهای شهروندان برابر ضوابط و مقررات و رفع هرگونه تبعیض در امور شهری