هشت مرد؛ گاهی انقلابی گاهی تکنوکرات

خاطره‌ی مردم رشت از شوراهای پنجگانه‌ی پیشین حالا دیگر به یک رویای ضدونقیض تبدیل شده است که به‌راحتی نمی‌توان کارآمدی دوره‌ی اولش را با ناکارآمدی دوره‌ی پنجمش جمع بست و به برآیندی منطقی رسید.

چهار سال گذر زمان به جای آنکه حیات سیاسی را به سوی موفقیت و شمارکت بیشتر سوق دهد، در جهت سقوط آن گام برداشت به‌طوری که احمد رمضانپور نرگسی، نفر اول شورای شهر رشت در دوره‌ی پنجم صاحب بیش از ۲۷ هزار رای شد درحالی که نفر نخست ششمین دوره‌ی شورا تنها ۱۱ هزار رای کسب کرد. و این جا، جایی بود که اعداد خبر از وسعت فاجعه می‌دادند.

به‌صورت کلی ساختار سیاسی ایران و نهادهای انتخابی حاصل از آن، قمار آخر را با سرمایه‌های مردمی انجام داد و اعداد، احتمالا راستگوترین راویان اعتمادی هستند که کارگزاران سیاسی آن را از مردم ربودند.

در این میان شورای پنجم رشت آنقدر در چهار سال فعالیت پر فرازونشیب‌اش گرفتار یارکشی و گروکشی بود که هر دم از روی دیوارهای شورا، هوس بام دیگری به سرش می‌زد و بدش نمی‌آمد پَری داشته باشد که با آن پرواز از صحن شورا ساده‌تر باشد.

پس از رفتن محمدعلی ثابت‌قدم، مسعود نصرتی و ناصر حاج‌محمدی، آیا شورای ششم که شورایی تماما اصولگرا و راست به‌حساب می‌آید، حکم ادامه‌ی فعالیت محمد احمدی را صادر می‌کند یا قرار است از نیروهای موسوم به راست جهادی، جایگزینی برای احمدی پیدا شود که هرچه که هست، احتمالا خود را راست جهادی نمی‌نامد.

در این شرایط شورای ششم شهر رشت درحالی قرار است فعالیت خود را در راس شهرداری رشت آغاز کند که آخرین دستاوردهای شورای پنجم چیزی جز ناکارآمدی و اتلاف اعتماد نبوده است و شهرداران، مهره‌های بخت اعضای شورا یکی پس از دیگری از صحنه‌ی بازی بیرون شده‌اند تا سرانجامِ یازده عضو شورا بر انجام کارهای ناتمام شهر فرسوده‌ای همچون رشت ارجح شود.

حال پرسش این است؛ پس از رفتن محمدعلی ثابت‌قدم، مسعود نصرتی و ناصر حاج‌محمدی (سه شهردار آخر رشت) آیا شورای ششم که شورایی تماما اصولگرا و راست به‌حساب می‌آید، حکم ادامه‌ی فعالیت سیدمحمد احمدی را صادر می‌کند یا قرار است از نیروهای موسوم به راست جهادی، جایگزینی برای احمدی پیدا شود که هرچه که هست، احتمالا خود را راست جهادی نمی‌نامد.

در این شرایط پس از دیدار آیت‌الله رسول فلاحتی، امام جمعه‌ی گیلان با اعضای شورای ششم و درخواست او از این شورا برای برچیدن پیاده‌راه شهرداری، به‌نظر می‌رسد خط شورای ششم از هم‌اکنون مشخص باشد؛ اگرچه خطوطی که راه شورای فعلی و قبلی را از هم جدا می‌کند، تغییر چندانی در انتهای مسیر به ارمغان نمی‌آورد.

در این گزارش قرار است به گزینه‌هایی پرداخته شود که شورای ششم با تلورانس اصولگرایی و تندش، ممکن است سراغ آن‌ها برود تا شاید به زعم خودشان شهر را به تصویری انقلابی نزدیک‌تر کند.

عظیم نوربخش

بسیاری از کسانی که گزینه‌های مطرح برای تصدی شهرداری رشت را در شورای چهارم به خاطر دارند، عظیم نوربخش را با جمله‌ی «رشت را توانمند می‌کنم» به یاد می‌آورند.

نوربخش پیش از آنکه در شورای چهارم کاندیدای تصدی شهرداری رشت شود، معاون اداری مالی این سازمان بود.

نوربخش همچنین حضور در معاونت عمران روستایی بنیاد مسکن استان گیلان را در کارنامه دارد که دو سال پیش از این سمت کنار رفت و جای خود را به سید محمود بشیری داد.

نوربخش علاوه بر حضور در شهرداری رشت و بنیاد مسکن استان گیلان، مدتی نیز معاون فنی و عمرانی منطقه آزاد انزلی بود و جای خود را به رحیم شوقی داد.

نوربخش دو بار در شورای پنجم بخت خود را برای تصاحب پست شهرداری رشت آزمود اما هر دو بار ناموفق بود. او نخستین بار در روزهای آغاز به‌کار شورای چهارم کاندید بود و بار دیگر پس از استعفای مسعود نصرتی برنامه‌هایش را به صحن شورای پنجم برد.

نوربخش در هیات مدیره‌ی نظام‌مهندسی گیلان نیز عضویت دارد و به‌نظر می‌رسد در این دوره نیز قرار است بخت خود را برای ورود به شهرداری بیازماید.

علی توشه

سرهنگ علی توشه ملقب به سرهنگ توشه یکی دیگر از گزینه‌هایی است که به‌نظر می‌رسد شورای ششم بر روی او تمرکز دارد.

او پیش از این سابقه‌ی جانشینی فرمانده سپاه قدس استان گیلان را تجربه کرده است و شهریورماه امسال نیز از سوی فرمانده‌ی کل سپاه به‌عنوان مسئول سازمان بسیج مهندسین صنعت و معدن کشور منصوب شد.

فعالیت در بسیج سازندگی سپاه قدس استان گیلان و همچنین فرماندهی سپاه شهرستان فومن از دیگر سوابق توشه است. او دارای مدرک کارشناسی ارشد در امور دفاعی و فرماندهی است و از دانشگاه امام‌حسین فارغ‌التحصیل شده است.

رحیم شوقی

سومین گزینه‌ای که به‌نظر می‌رسد در جلسات اعضای شورای ششم با یکدیگر نامش ردوبدل می‌شود، رحیم شوقی است.

رحیم شوقی در دوره‌ی فعالیت رضا مسرور در منطقه آزاد انزلی و چند ماه پس از روی کار آمدن دولت دوازدهم به‌عنوان معاون عمرانی سازمان منطقه آزاد انزلی منصوب شد.

عمده‌ی فعالیت رحیم شوقی در استانداری گیلان رقم خورده است؛ او در ابتدا به‌عنوان کارشناس و معاون اداره‌کل فنی استانداری گیلان مشغول به‌کار بود و سپس مدیرکلی این اداره را کسب کرد.

رحیم شوقی مدتی نیز یکی از اصلی‌ترین گزینه‌های مدیرعاملی شرکت شهرک‌های صنعتی استان گیلان بود. شوقی تحصیلات تکمیلی خود را در رشته‌ی عمران به پایان برده و مدرک دکتری جغرافیای روستایی آخرین مدرک اوست.

فرهاد شوقی

عضو شورای چهارم شهر رشت که پیش از انتخابات ۲۹ اردیبهشت سال ۱۳۹۶ در بیانیه‌ای پر آب‌وتاب کاندیداتوری خود برای دور پنجم انتخابات شورای شهر رشت را منتفی دانست، این بار در شورای ششم برای نشستن بر کرسی ریاست شهرداری رشت آماده می‌شود.

او که منشی به‌نسبت تند دارد و در دوره‌ی شهرداری محمدعلی ثابت قدم با جمله‌ی «اگر شهردار استعفا ندهد، استیضاح خواهد شد» به جنگ ثابت قدم رفته بود، حالا بدش نمی‌آید خود بر تختی تکیه بزند که روزی ثابت‌قدم را برای استیضاح در آن تهدید می‌کرد.

مواضع فرهاد شوقی اغلب راست و تند است و ازجمله معروف‌ترین اظهارنظرهای او اذعان به نفوذ فرهنگی دشمن در شهر رشت است. شوقی در شورای چهارم معتقد بود برای نابودی خط نفوذ در شهر، باید شبانه‌روز کار فرهنگی کنیم تا دست دشمن خالی بماند.

اگرچه اکنون سیدمحمد احمدی، آخرین وارث روزهای نابه‌سامان شورای پنجم در راس شهرداری رشت است و نام او نیز در میان گزینه‌های مدنظر شورای ششم به چشم می‌خورد، اما باید دید آیا احمدی می‌تواند در جریان انتقال قدرت موقعیت خود را حفظ کند یا خیر

شوقی بارها از سوی رسانه‌های جریان راست با عناوینی همچون  سفیر مبارزه با تهاجم فرهنگی و مبارزه با غرب‌زدگی در دانشگاه معرفی شده است.

ناصر عطایی

ناصر عطایی که در شورای پنجم و در جریان استیضاح و برکناری ناصر حاج‌محمدی نامش بسیار شنیده شد هم یکی از گزینه‌هایی است که شورای ششم نیم‌نگاهی به او دارد.

پس از استیضاح حاج‌محمدی، ناصر عطایی با کسب ده رای سرپرست شهرداری رشت شد و تا زمان انتخاب سیدمحمد احمدی در این سمت باقی ماند. در جلسه‌ی انتخاب او تمام اعضای شورای پنجم به سرپرستی او رای دادند اما بهراد ذاکری از رای به عطایی خودداری کرد. با این حال زمانی که پس از چند ماه جلسه‌ی انتخاب شهردار برگزار شد و سیدمحمد احمدی بر مسند شهرداری رشت نشست، بهراد ذاکری این بار در نقش پشتیبان عطایی وارد شد و با دفاع از عملکرد او به سیدمحمد احمدی نیز رای نداد.

عطایی یکی از مدیرانی است که حیات سیاسی‌اش با شهرداری گره خورده است؛ او سابقه‌ی شهرداری رودبار، شهرداری رستم‌آباد و شهردار منطقه یک شهر رشت را در کارنامه دارد.

سیروس شفقی

سیروس شفقی، گزینه‌ای که گفته می‌شود در محفل خصوصی شورای ششم نیز نامش به میان آمده است، یکی از مدیران پرکار دولت حسن روحانی بود. فرمانداری شهرستان‌های آستارا، رشت، کرج و لنگرود از جمله سوابق سیاسی سیروس شفقی است.

او مدتی نیز در شهرداری تالش و همچنین شورای شهر این شهر فعالیت کرده و علاوه بر حضور در دستگاه‌های دولتی، با شهرداری هم آشناست.

او متولد ارومیه است و سال‌ها در دانشگاه اصفهان فعالیت کرده است. شفقی در کمیته‌ی برنامه‌ریزی دروس شورای عالی انقلاب فرهنگی فعالیت کرده است و مدتی نیز عضو شورای شهرسازی و اسم‌گذاری معابر شهری اصفهان بوده است.شفقی از مهرماه ۹۹ و با حکم ارسلان زارع مدیرکل دفتر فنی استانداری گیلان شد.

محمد اکبرزاده

یکی دیگر از گزینه‌هایی که به‌نظر می‌رسد در میان اعضای شورای ششم روی او اجماع وجود دارد؛ نام محمد اکبرزاده، مدیرکل بنیاد مسکن استان گیلان است.

اکبرزاده که در دولت‌های محمود احمدی‌نژاد معاون سیاسی – امنیتی استانداری گیلان بود مدتی نیز در سمت معاون عمرانی استانداری گیلان فعالیت کرده است.

اکبرزاده از نیروهایی است که به‌صورت رسمی از کارکنان اداره‌کل مسکن و شهرسازی استان گیلان به حساب می‌آید.

آیا سیدمحمد احمدی می‌رود؟

اگرچه اکنون سیدمحمد احمدی، آخرین وارث روزهای نابه‌سامان شورای پنجم در راس شهرداری رشت است و نام او نیز در میان گزینه‌های مدنظر شورای ششم به چشم می‌خورد، اما باید دید آیا احمدی می‌تواند در جریان انتقال قدرت موقعیت خود را حفظ کند یا خیر. از سال گذشته که احمدی توانست با ده رای شهردار رشت شود، بسیاری موفقیت او در این عرصه را وابسته به حضور طولانی‌مدت او در این سمت دانستند. از آن‌جا که احمدی بیشتر یک شخصیت سیاسی است تا یک نیروی فنی و عمرانی، باید دید شورای ششم می‌تواند با لحاظ‌کردن امتیازهای خود، حکم به ماندن او دهد؟