وانگاری ماتایی؛ نماد صلح و محیط زیست

0 925

سپتامبر، ماهی با یادآوری­های متناقض است، حادثه دردناک 11 سپتامیر، درگدشت وانگاری ماتایی و …

ماتایی در تاریخ عصر جدید آفریقای سیاه نمونه بارزی از مبارزه خشونت پرهیز بود. ماموريت او كاشت درخت در اطراف كنيا براي مقابله با فرسايش خاك و ايجاد كار براي زنان بود، وی به علت سهمي كه در توسعه پايدار، دموكراسي و صلح داشت، برنده جايزه صلح نوبل در سال 2004 شد، كه براي كشور كنيا و مردم سراسر آفريقا غرور برانگيز بود. در زمان تقديم جايزه صلح نوبل، كميته نوبل از او براي اظهار نظرش در مورد رويكرد جامع به توسعه پايداري همراه با حقوق بشر وحقوق زنان بطور اخص و براي الهام بخش بودن او در مبارزه برای حقوق دموكراتيك، تقدير كرد.

صلح در زمین با تکیه بر محیط زیست

وانگاري ماتایی در آپريل سال 1940 در كوهپايه­هاي كوهستان كنيا بدنيا آمد، برنده بورس براي مطالعه زيست ـ شناسي دركالج Mount St. Scholastica در Atchison, Kan و در سال 1964 فارغ التحصيل شد. او مدرك فوق­ليسانس خود را از دانشگاه پيتزبورگ دريافت كرد. سپس براي دريافت دكتراي خود در رشته آناتومي دامپزشكي از دانشگاه نايروبي به نايروبي رفت و اولين زن شرق مركز افريقا بود كه چنين مدركي داشت، وی همچنين در دانشگاه به عنوان استاد و رئيس بخش آناتومي دامپزشكي در دهه 1970 تدريس كرد.

وانگاري ماتايي با كاشتن درخت در محيط خشك كنيا جنبش محیط­زيستي “كمربند سبز“ را بوجود آورد و به خاطر مبارزه با صاحبان صنايع و مبارزه با فقر و دفاع از حقوق زنان شهرت ملي يافت. ماتايي و کمربند سبز کنیا بخاطر حفظ محيط­زيست، زيبايي، صلح و صفاي ناشي از آن براي فرزندان خود و نسل آتي دست به كاشت 30 ميليون اصله درخت در قاره آفريقا زدند، او براي مبارزه با جنگل­زدايي در آفريقا بارها به زندان افتاد و شخصيت سرشناس كنيا شد و مساله صلح جهاني و حقوق بشر را وارد مرحله جديد نمود كه طليعه ی آن را در سخنان مدير نروژي كميته جايزه صلح نوبل براي انتخاب خانم ماتايي می ­توان يافت: «برقراری صلح در زمین به توانایی پیشرفت ما در زمینه ­ی محیط­ زیست بستگی دارد. ماتایی نیز در هنگام دریافت جایزه گفت در اين دوره از تاريخ بشريت به سمت سطح جديدي از آگاهي می رود، زمان غلبه بر ترس و دادن اميد به ديگران فرا رسيده و آن زمان حالا است.»

جنبش کمربند سبز

جنبش كمربند سبز، بيش از 30 ميليون درخت در آفريقا كاشت و براي نزديك به 900 هزار زن كار ايجاد كرد و بنا بر گفته سازمان ملل اين حركت الهام بخش ساير كشورهاي افريقايي شد.

دكتر ماتایی در دنيا مي­گشت و برعليه فقر و تخريب محيط­زيست صحبت مي­كرد، او خاري در چشم رئيس­جمهور سابق كنيا Daniel arap Moi بود كه اين جنبش را در دهه 1980 جنبش براندازي مي­ خواند، آقاي مواMoi به علت رهبري ماتایی برای مخالت با ساخت آسمان­خراشي در يكي از پارك­هاي مركزی آمريكا، او را مورد اهانت قرار داد. ماتایی بعد از مدتي در جريان يك اعتراض بوسيله پليس مورد ضرب و شتم قرارگرفت. بعد از بركناری رئيس جمهور، او به ­عنوان نماينده مجلس و دستيار وزير در معضلات محيط­ زيست مشغول بكار شد و با روي كار آمدن رهبران جديد كنيا براي چندسال كرسي خود را در مجلس از دست داد. در سال 2008 بعد از تحت فشار قرارگرفتن و خارج شدن از كار دولتي، درجريان اعتراضی عليه مسائل سياسي كنيا، با گاز اشك آور به او حمله شد.

زندگي خانوادگیش نیز زياد ساده نبود همسرش او را طلاق داد و اظهار داشت او افكار قوی دارد كه مناسب يك زن نيست، در زمان برگزاری دادگاه طلاق به علت انتقاد از قاضي به زندان افتاد.

او در 26 سپتامبر در سن 71 سالگي در اثر بيماري سرطان درحالی درگذشت که مطمئن بود جنبش کمربند سبز کنیا اجتناب­ناپذیر است.

در ایران نیز جنش­های نهال­کاری مختلفی شکل گرفته، از نهال­کاری­های نمادین تا جنبش جنگلانه ولی تاکنون نتوانسته­ایم در راه ماتایی گامی برداریم زیرا که شاید نگاه­ مان به مساله با پیوستگی توسعه و محیط­زیست گره نخورده هر چند که کشور از نظر جنبش محیط­زیستی می­تواند پیشرو باشد.

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.