نابسامانی پس از احداث پلهای نیروی دریایی رشت؛
مسیر ناامن عابران، نورپردازی آزاردهنده
با گذشت حدود یک ماه از افتتاح پل روگذر نیروی دریایی در رشت، شهروندان همچنان از وضعیت نامناسب اطراف این پلها گلایه دارند. پروژهای که قرار بود ترافیک را سامان دهد و جلوهای تازه به شهر ببخشد، اکنون به یکی از نقاط پرخطر شهری تبدیل شده است.
بر اساس مشاهدات میدانی، عابران پیاده مجبورند روی مسیرهای بسیار باریک و ناایمن حرکت کنند؛ فضایی کمتر از ده سانتیمتر که نه تنها استاندارد نیست، بلکه تهدیدی جدی برای سلامت و ایمنی شهروندان، بهویژه دانشآموزان مدارس اطراف محسوب میشود. مسیر زیر پل نیز رها شده و شرایط ناامن آن، عبور و مرور را برای عابران دشوار کرده است.
حذف فضای عابر؛ تهدید مغازهها و تعمیرگاهها
از بین رفتن پیادهروهای استاندارد باعث شده بسیاری از مغازهها و تعمیرگاهها عملا در مسیر خودروها قرار بگیرند. این وضعیت عابران را ناچار به حرکت در مسیر خودروها میکند و احتمال تصادف را بهشدت افزایش میدهد.
استانداردهای طراحی شهری بر این تأکید دارند که پیادهروها حداقل ۱.۵ تا ۲ متر عرض داشته باشند و با خطکشی واضح و رمپهای مناسب برای دسترسی افراد با محدودیت حرکتی تجهیز شوند.
طراحی ترافیکی نامناسب و انسداد مسیرها
گردشهای تند خودروها در نزدیکی میدان و همزمانی آن با چراغهای راهنمایی، موجب قفل شدن مسیر و ایجاد ترافیک سنگین شده است. توقف حتی دو خودرو کافی است تا حرکت کل مسیر مختل شود. طراحی اصولی باید شامل فاصله ایمن گردشها، خطوط هدایت واضح و اولویتبندی حرکت عابران پیاده باشد تا جریان ترافیک و امنیت شهروندان همزمان تامین شود.
نورپردازی؛ آسیب به چشم و دید
چراغهای بهکاررفته با شدت و زاویه نامناسب نصب شدهاند و بهجای زیباسازی، باعث آزار دید رانندگان و عابران میشوند. استانداردهای نورپردازی شهری توصیه میکنند زاویه نور باید به سمت پیادهرو و مسیر حرکت هدایت شود، شدت نور کنترل شده باشد و از رنگهای خنثی و هماهنگ استفاده شود تا امنیت و راحتی عابران تامین گردد.
پیادهروهای ناامن در کنار مدارس
ایمنی عابران و بهویژه کودکان بهطورِ جدی نادیده گرفته شده است. نبود پیادهروهای استاندارد، خطکشیهای ناقص و طراحی نامناسب مسیرهای گردش خودروها، عبور دانشآموزان را پرخطر کرده است. پیادهروهای مناسب باید حداقل ۱.۸ متر عرض داشته باشند، با سطحی صاف و بدون مانع، دارای رمپ و مسیر دسترسی برای معلولان، و مجهز به حفاظ در نزدیکی خیابانهای شلوغ باشند.
ضرورت بازنگری فوری در طراحی شهری
بهجای ارتقای کیفیت زندگی شهری، این پلها اکنون نشانههایی از ولشدگی فضایی، ناهماهنگی طراحی و ضعف مدیریت شهری را نشان میدهند. انتظار میرود شهرداری و پیمانکار پروژه با بازنگری در مسیرهای پیاده، اصلاح نورپردازی، ایمنسازی دسترسی مغازهها و ساماندهی ترافیکی میدان، هرچه سریعتر مشکلات موجود را برطرف کنند تا این پلها بهجای تهدید، فرصتی برای زیبایی، ایمنی و کارایی شهری تبدیل شوند.
نکات مهم طراحی شهری برای مسیر پیادهرو و عابرین
در انتها، بر چند نکته کلیدی که باید در طراحی مسیرهای پیادهرو و ایمنی عابران دیده شود، تأکید میکنیم:
۱. عرض مناسب پیادهرو: حداقل ۱.۵ تا ۲ متر، با حفظ مسیر هموار و بدون مانع.
۲. شیب استاندارد و رمپها: شیب حداکثر ۸٪ برای دسترسی آسان افراد با محدودیت حرکتی.
۳. جزایر ایمنی و گذرگاهها: ایجاد نقاط توقف امن در تقاطعها و مسیرهای طولانی.
۴. نورپردازی استاندارد: نور کافی برای عابران با زاویه مناسب، بدون ایجاد خیرگی یا آزار دید.
۵. مبلمان شهری و فضای سبز: نیمکتها، سطلهای زباله و درختان باید مسیر حرکت عابران را مسدود نکرده و دید رانندگان و عابران را حفظ کنند.
۶. ایمنی نزدیک مدارس: نصب حفاظ، خطکشی واضح و پیادهروهای امن برای کودکان.
