روزنامه نگار

سال ۹۳ افتخار آن را داشتم تا وکیل یکی از قدیمی‌ترین پزشکان خوش نام و حاذق رشت باشم. پزشکی که رویکرد فرهنگی آن در چند دهه‌ی اخیر بر جایگاه‌ انسانی‌اش افزوده بود. بیشتر مواقع برای انجام مراتب حقوقی و هماهنگی‌های لازم پیرامون پرونده‌هایی که وکیل‌شان بودم، به دفترش می‌رفتم. می‌گویم دفتر، چرا که بیشتر شبیه دفتر نشریه بود. البته در یک اتاقش همچنان ابزار و ادوات طبابت موجود بود. یادم است یک روز که مراجعه کرده بودم، به شدت دچار سرماخوردگی بودم و احوال مناسبی نداشتم. مرا که دید گفت دفترچه ات را بده تا برایت دارو بنویسم. به اقای…