یادداشت خصوصی

بیش از ۲۶ ماه از کلنگ‌زنی اولیه پروژه‌های ساخت روگذرهای بتنی در شهر رشت می‌گذرد. بهره‌برداری از برخی از این سازه‌ها، مانند روگذرهای کوی حمیدیان و شهیدباهنر در اواخر سال گذشته، و همچنین افتتاح لاین رفت تقاطع غیرهمسطح امام حسین (ع) با سرمایه‌گذاری ۱۱۵ میلیارد تومان در هفته گذشته و تقاطع غیرهمسطح ۷ آذر (نیروی دریایی) با بودجه ۱۸۵ میلیارد تومان در هفته جاری، نشان‌دهنده شتابی فزاینده در اجرای این پروژه‌هاست. بی‌شک احداث چنین پروژه‌هایی در هر دوره مدیریت شهری، نمایشی از اقتدار عمرانی در شهر است که عملکرد پرشائبه مدیریت شهری رشت را…

توجیه‌های متعدد فنی و تحلیل مختصات و سازمان فضایی شهر و الگوی آمد و شد آن به‌منظور روانی ترافیک "خودروها"، سال‌هاست ما را با مسائل، چالش‌ها و چه‌بسا بحران‌های پی‌در‌پی رو به رو نموده است، به روایت بسیاری از متخصصان، صاحب‌نظران شهری، جامعه‌شناسی و حتی مهندسان ترافیک، امروزه نگاه به شهر و تارپود آن بدون الهام از مفهوم و جایگاه انسان و نیازهایش در شهر که کیفیت زیست شهری را موجب می‌شود، ناقص بوده و ناقض حقوق شهروند می‌باشد؛ این در حالی است که امانت‌داران امروزی شهرهای ما همچون مدیران شهری در پی فتوحات روز افزون خود در شهر هستند…

ما سرزمینی تولیدکننده و خلاق بودیم که برای هر مساله یک راهکار سازگار با طبیعت طراحی می‌‌کردیم اما اکنون به یک سرزمین مصرف‌کننده و با کم‌ترین خلاقیت تبدیل شده‌ایم. به‌نظر می‌رسد با هرگونه تولید خلاقانه به‌شدت مخالفیم، اگر رشد این فرهنگ مصرف‌گرایی، سم‌پاشی دشمن و یا مافیای تولید نیست پس از کجا نشأت می‌گیرد؟ بگذارید چند مثال بنویسم؛ به‌عنوان مثال در گذشته برای ذخیره و مدیریت آب راهکارهای سازگار با اقلیم طراحی می‌کردیم، خشکسالی در فرهنگ ما بوده، اما با آن سازگاری داشتیم، در مناطق خشک و گرم ایران از قنات و آب‌انبار…

در سال‌های اخیر، رشد فزاینده شهرنشینی و فشار ترافیکی، مدیریت شهری رشت را به ساخت روگذرها و پل‌های غیرهمسطح سوق داده است. گرچه این سازه‌ها با هدف تسهیل توزیع ترافیک طراحی می‌شوند، بررسی وضعیت موجود و نظر کارشناسان نشان می‌دهد که این پل‌ها چندان به کاهش ترافیک کمک نکرده‌اند، بلکه با طراحی سرد و چهره صلب بتنی، بخش‌هایی از کالبد شهری را به فضاهایی فاقد جذابیت بصری و مانع تعاملات انسانی تبدیل کرده‌اند. با کمال تاسف، برخی روگذرهای جدید رشت نه تنها نقطه عطف نیستند، بلکه به توده‌هایی بی‌هویت و خسته‌کننده…

دولت با کمک مجلس در سنوات گذشته آسیب‌های جدی به سازمان تامین اجتماعی وارد کرد. آسیب‌هایی که بسیاری از گروه‌ها و صنف‌های جامعه ما را تحت تاثیر خود قرار داد. همه شاهدند که چگونه هر زمان دولت در مورد صنف‌های مختلف به مشکلی برخورد کرده و می‌کند؛ آسان‌ترین راه را برای عبور از آن مشکل انتخاب کرده و آن‌ها را به ناحق به تامین اجتماعی وصل می‌سازد. آن‌هم در زمانی که ناترازی و مشکلات مختلف در این سازمان بزرگ به اوج خود رسیده است و هیچ نشانه‌ واضح و روشنی هم وجود ندارد که نشان دهد مسؤولان در مجموعه دولت و البته نمایندگان…

اخیرا شهرداری رشت، بنرهایی در پیاده‌راه فرهنگی نصب کرده است با مضمون ممنوعیت دست‌فروشی. در وصف مصائب دست‌فروشی، گفته‌ها و نقل‌قول‌ها بسیار است و ورود نمی‌کنم؛ اما اساسا مدیریت شهری چگونه رویکردی باید در برابر مسائلی که آن‌چنان فراگیر شده و نه‌تنها در زندگی آدم‌ها بلکه در فضای شهری تاروپود افکنده، اتخاذ کند؟ "از تاریخ ۲۷ مرداد دست‌فروشی در محدوده پیاده‌راه سعدی ممنوع خواهد بود." تجربه‌ها نشان می‌دهد که چنین رویکردی محکوم به شکست خواهد بود؛ اما به راستی چه باید کرد؟ اولا می‌خواهم بین دست‌فروش‌ها تفاوتی قائل شوم،…

مهم‌ترین دلیل اظهارنظر مسؤولین و کارشناسان اقتصادی و سیاسی علیه راهگذری که طی پنج‌سال گذشته در منطقه شمالی ایران مطرح شده معطوف به حضور بازیگری جدید در آن است، کاتالیزوری که در تیرماه گذشته، چه به‌صورت مستقیم و یا با حمایت تمام عیار از رژیم جعلی صهیونستی، اقدام به‌تهاجم نظامی علیه ایران و ایرانی نمود، آمریکا. فارغ از ناسیه تاریخی مشحون از حضور و سیطره ایرانیان در و بر قفقاز، که در شاخص‌های مختلف فرهنگی، حکمرانی نمود پیدا کرده؛ طی دو جنگ بزرگی که بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در این منطقه به وجود آمد، در…

در بسیاری از خانه‌های ایرانی، داستان مراقبت از سالمندان شبیه هم است. سال‌ها پرستاری از پدر یا مادری که آلزایمر یا بیماری‌های دیگر توان حرکت را از او گرفته است. خانواده نگارنده نزدیک شش سال درگیر این مراقبت بودند و بار بیشتر بر دوش خواهر کوچکترم افتاد؛ پوشک و دارو، زخم بستر و شب‌های بی‌خوابی. سختی کم نبود. شب‌ها بیدار بودیم، بدن‌هایمان درد می‌کرد، اما دلمان گرم بود که مادر کنارمان است و گاهی با یک لبخند ساده، تمام خستگی‌ها را می‌زدود. این تجربه تنها یک خانواده نیست؛ نمایی از آینده‌ای است که بسیاری از خانواده‌های…

متنی که با نام «ماجرای دنباله دار لسکوکلایه - سالکده؛ فعالان محیط‌زیست بی‌پرده، بی‌عمل» هفته گذشته منتشر شده، نه تحلیل است، نه نقد، نه حتی بشود عنوان آن را یک یادداشت ساده بر آن نهاد. پر از مغلطه‌های عوامانه یک ساده‌انگار که نگاه خود را تنها به سود و سرمایه معطوف داشته است بی‌آن‌که به پیامدهای آن کمی عمیق شود. این متن یک عنوان بیشتر ندارد: صدای یک قلم به‌دست جویای رانت‌ که از نزدیکی استاندار به سمن‌ها واهمه دارد و روزی او در سفره پروژه‌های رانتی مدیریت پسماند استان پهن شده است. نویسنده‌ای که نه تاریخ می‌داند و…

سیاست‌های ۳0 سال گذشته در وزارتخانه جهاد کشاورزی، منجر به از بین رفتن نیمی از باغات چای کشور شده است. آیا وقت آن نرسیده که در این سیاست‌ها تجدیدنظر و پوست‌اندازی درست انجام شود؟ به سبب همین ناترازی در تصمیمات صنعت چای کشور هرساله شاهد کوچک شدن سفره‌ی خود است. وجود سازمان چای با یک چارت و برنامه و اختیارات مناسب و کارشناسی می‌تواند این سرمایه ملی که بیش از یک قرن در کشور سابقه دارد را حفظ و از خروج ارز کشور جلوگیری و اشتغال پایدار در بخش صنعت و کشاورزی ایجاد کند. چرا باید معاونت‌های وزارتخانه‌ای که…