آرشیو برچسب

یادداشت ویژه

چرخه معیوب تورم و هزینه ها ادامه دارد

مهم‌ترین پارامترِ تعیین‌کننده میزان افزایش حقوق و دستمزد در ابتدای هر سال، نرخ تورم سال قبل است. در ایران، بر اساس آمارهای رسمی و اعلامیه‌های مقامات، تورم سال 1402، حدود 45 درصد بوده است. این به این معناست، اگر قصد بهبود سطح زندگی کارکنان را داشته باشیم باید حداقل همان 45 درصد را به حقوق آن‌ها اضافه کنیم. با این حال می‌دانیم که این موضوع به این سادگی نیست زیرا این 45 درصد یک عدد نیست، بلکه معدل است. مرکز آمار ایران و بانک مرکزی، که دو مرجع اعلام‌ نرخ تورم هستند، از جدولی به نام «سبد خانوار» استفاده می‌کنند. در این سبد،…

قانون، مدرسه و مدرسه‌ی بی قانون

قانون یک دستور لازم الاتباع است که از سوی دستگاه قانون گذار تصویب و ابلاغ می‌شود و همه مکلف به تبعیت آن هستند. تصور عموم بر این است، آن چیزی که قانونگذار تصویب می‌کند الزاما درست است در حالی که قانون یک امر اعتباری است. هرگاه قانونی درست اجرا نمی‌شود، می‌گویند که مجریان آن را درست اجرا نمی‌کنند. یا حتی عنوان می‌شود که مردم قانون گریزند. سؤال اساسی در این مورد باید این باشد که اساسا قانون خوب است یا بد؟ کارشناسان حقوقی بر این باورند که اگر نظام حقوقی یک موجود زنده و پویا باشد، در جریان حیات خود و در رویه اجتماعی و اداری…

نان گیلان در روغن نیست

«اگر احمدی بخت داشت پشت عطسه‌ش جخت داشت» جاده‌ها برای گیلان یکطرفه است و دو سر سود نیست. اگر همه چیز سر جای خودش بود با این آمار میلیونی ورود مسافر، اقتصاد گردشگری گیلان اکنون باید در اوج می‌بود و باید این استان به یکی از ثروت‌مندترین و برخوردارترین استان‌های ایران تبدیل می‌شد، لااقل انتظار داشتیم در تمام این سال‌ها همای سعادت مانند کوه‌های سر به فلک کشیده طالقان بر شانه‌های گیلان هم می‌نشست. اما ننشست. به واقع این روزهایی که جاده‌های شهری و روستایی گیلان زیر بار ترافیک سنگین و فشرده خودروهای مسافران رفته است زیر پوست این…

شهر من، خانه‌ی من نیست

شهر یک مکان نیست یک احساس است. شهر چیزی است که با روح و احساس ما پیوند می‌خورد. احساس تعلّق و در عین ‌حال امنیّت و آرامش. شاید شهر ایده‌آل چیزی مثل خوشبختی باشد. گذرا، مبهم و انتزاعی. حسی که لحظه‌ای سراغ‌مان می‌آید و ناگهان پَر می‌کِشد و می‌رود. نه، من شهری ندارم. خیابانی نمانده است شهر یک مکان نیست. یک احساس است. شهر چیزی است که با روح و احساس ما پیوند می‌خورد. احساس تعلّق و در عین ‌حال امنیّت و آرامش. شاید شهر ایده‌آل چیزی مثل خوشبختی باشد. گذرا، مبهم و انتزاعی. حسی که لحظه‌ای سراغ‌مان می‌آید و ناگهان پَر می‌کِشد و…

میراثِ شیلات؛ زورآزمایی دو نهاد دولتی

سال گذشته با استناد به اسناد موجود از جنگ جهانی دوم و سازه‌های موجود در گیلان مسيری تحت عنوان مسیر جنگ جهانی دوم در گیلان از سوی پژوهشگران دانشگاه گیلان به اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان گیلان ارائه شد و سه بار نیز اجرا شد. این مسیر شامل موزه تخصصی جنگ جهانی دوم ونگارد لاهیجان، میدان شهدای ۷ شهریور ۱۳۲۰ لاهیجان، مجموعه شیلات کیاشهر، مزار بایندر و مقبره لهستانی‌ها در انزلی بود. در اجرای نوروزی این برنامه به مواردی در مجموعه شیلات کیاشهر برخوردم که موضوع این یادداشت شد. مجموعه شیلات کیاشهر، لوکیشن سریال های…

ملال های تمدنی پشت صحنه

گاهی به نقاطی از شهر می‌رویم که به نحوی از دیگر مکان‌ها متفاوت هستند. چرا که در این نقاط نشانه‌های فرهنگی‌ای می‌بینیم که به طور رایج در هر مکانی قابل رویت نیستند. برخی از این نشانه‌ها عبارت‌اند از: نقاشی دیواری، دل نوشته، شعار، شعر، دشنام و نظایر این‌ها. دستشویی‌های عمومی در سطح شهر یکی از این نقاطی هستند که می‌توان نشانه‌هایی را در آن‌ها جستجو کرد. به نظر می‌رسد این دستشویی‌های عمومی به زعم اروینگ گافمن منطقه‌ی «پشت صحنه‌ی» زندگی شهری هستند. گافمن در مورد منطقه و رفتار در هر منطقه می‌گوید: «هر مکانی که انسان را با موانعی…

توطئۀ سکوت…!!!

این یادداشت نقدی از درون است به جامعه‌ای که به اندازه کافی در فضای سیاست و اقتصاد زده این روزها، با حداکثر تلاش، تقلایی برای ابراز وجود می‌کند و با کمترین حمایتی بخشی از مسئولیت اجتماعی خویش که همان تهیه خوراک فرهنگی جامعه ایرانی است را با کمترین ادعا و البته قدردانی و مزدی مُجدّانه پیگیری می‌کند. تا همین جای کار هم جامعه و نخبگان فرهنگی ایران و گیلان را باید ستود. اما در این بین در این تنهاییِ یگانه‌ای که در کارِ فرهنگی وجود دارد  که ماحصل عدم حمایت معنوی و مادی بالادستی و همچنین عدم تمایل جامعه هدف است که در نتیجه بسیاری…

مکعب سوخته

کاش لااقل درش را یک روز باز کرده بودیم و داخلش را دیده بودیم. کاش بجای اینکه رویش را سفید کنیم، کهنه‌گیش را نگه می‌داشتیم، شاید یکی نگرانش می‌شد و نجاتش می‌داد‌. کاش حالا که سوخته برایش دل بسوزانیم و مرمتش کنیم. شاید کسی نقشه‌اش را برداشت کرده باشد. شاید یکی از داخلش عکسی گرفته باشد. شاید کسی روایتی از زمان شکوهش در یاد داشته باشد. شاید در کتابی، متنی، پاراگرافی، اسمی از آن برده باشند.‌ شاید زمانی عاشقی پای پنجره‌اش شعری گفته باشد، شاید روزی، بزرگی بر درش کوفته باشد، شاید نوری از لای در نیمه‌بازش چراغ دل تاریک رهگذری را…

گشایش یا چالش‌ در تصمیم‏ سازی

آزادراه‌ها از جمله عناصر اصلی در توسعه و پیشرفت شهرها و مناطق به شمار می‏آیند؛ اما برنامه‏ریزی، طراحی و اجرای آن‏ها نیازمند توجه به اصول اقتصادی، عدالت اجتماعی، محیط زیست و همچنین، اصول برنامه‏ریزی و مهندسی است. آزاد راه هشت کیلومتری منجیل ـ رودبار، یکی از نمونه‏هایی است که نادیده گرفتن بسیاری از این اصول و نیازها را در خود بازتاب می‏دهد. اصلی مهم در برنامه‏ریزی شهری و منطقه‏ای با عنوانِ «توجه به منافع و مصالح متضاد در جامعه» وجود دارد؛ بدین معنی که طی فرآیند برنامه‏ریزی، انبوهی از چالش‏ها و کشمکش‏هایی وجود دارند که در تضاد…

یک «خرابکاری» دسته جمعی در رشت

پیاده راه شهر رشت انگاره‌ای از یک خرابکاری دسته جمعی است. یک خرابکاری تمام عیار که توسط مردم، حاکمیت و برخی گروه‌های سهم خواه که در تبدیل شکل امروزی آن نقش داشته‌اند. به هر طرف پیاده‌راه که برویم نمونه یا نمادی از تبدیل مترقی‌ترین نماد شهرسازی مدرن در بافت تاریخی و فرهنگی شهری به یک بازار مکاره را می‌توان دید. طوری که اگر در مرکز شهر قرار نداشت بی‌شباهت به بازار دستفروشان خلازیر تهران نبود. اما متاسفانه این که می‌بینید در مرکز شهر است. در همین کشور خودمان اگر از بالا به میدان نقش جهان اصفهان بنگریم اثری مشهود از حضور…