پرسنل شهرداری رشت از ۱۴ شهر گیلان بیشتر است
در حاشیه انتصاب سرپرست جدید مدیریت نوسازی و تحول اداری شهرداری رشت؛
اگر گفته شود تعداد نیروهای شهرداری رشت بیش از چهار هزار تَن است متعجب می‌شوید؟ حالا اگر بدانید تعداد پرسنل دارای پست سازمانی و نیروهای حجمی شهرداری رشت از ۱۴ شهر استان گیلان هم بیشتر است تعجب‌تان بیشتر می‌شود؟
متعجب بمانید چون جمعیت این شهرهای گیلان کمتر از ۵ هزار تَن است؛ گوراب زرمیخ صومعه‌سرا، واجارگاه رودسر، حویق تالش، لیسار تالش، رودبنه لاهیجان، جیرنده رودبار، رانکوه املش، احمدسرگوراب شفت، اتاقور لنگرود، دیلمان سیاهکل، ماکلوان فومن، بره‌سر رودبار، توتکابن رودبار و ماسوله فومن.
رشت حدود ۷۰۰هزار جمعیت ساکن دارد یعنی با یک حساب سرانگشتی اگر تعداد پرسنل شهرداری رشت را ۴۵۰۰ تَن حساب کنیم
در حال حاضر به طور متوسط به ازای هر ۱۵۵ساکن رشت یک کارمند/کارگر در شهرداری رشت مشغول کار است.
ناصر حاج محمدی شهردار رشت که شهریورماه گذشته به روال معمول شهرداران رشت قبل از گام نهادن به دومین سال کاری‌اش برکنار شد، گفته بود شهرداران رشت به خاطر پرداخت حقوق این تعداد نیرو روزانه باید ۶۰۰میلیون تومان کنار بگذارند. یقینا این رقم در سال ۹۹ بیش از ۶۰۰میلیون تومان در روز است. (۱)
آیا شهرداری رشت پردرآمد است؟ خیر. آخرین بدهی اعلام شده این مجموعه بیش از ۷۰۰ میلیارد تومان است.
دلیل پرداختن و ذکر چند باره‌ی چنین موردی، انتصاب نرجس محجوب به عنوان سرپرست مدیریت نوسازی و تحول اداری شهرداری رشت است. محجوب بیست و نهم آذرماه امسال با حکم محمد احمدی شهردار رشت به این سمت منصوب شد.
هرچند جذب این تعداد نیرو ارتباط مستقیمی با مدیریت نوسازی و تحول اداری شهرداری رشت ندارد و نتیجه دستپخت نمایندگان گیلان در ادوار مختلف، ائمه جمعه، مدیران ارشد دستگاه‌های دولتی و غیردولتی است که عموما به جز اطرافیان‌شان، خیل عظیم افراد مراجعه کننده برای شغل را با دستنوشته‌های سفارشی روانه دفتر شهردار و اعضای شورای شهر کرده‌اند و هر سال بر تعداد نیروهای شهرداری رشت اضافه کردند بدون آنکه تعداد قابل توجهی از آن‌ها بدانند که واقعا قرار است در آن مجموعه به چه کاری مشغول باشند.
هدف ما درخواست بیکار کردن تعدادی از شهروندان شهر نیست بلکه بنا داریم براساس آنچه به عنوان شرح وظایف مدیریت نوسازی و تحول اداری برعهده‌ی خانم محجوب گذاشته شده دشواری‌های کار او مورد اشاره قرار بگیرد و اینکه با چنین چشم اندازی امکان موفقیت برای او و دیگر مدیران شهرداری چندان قابل تصور نیست.
اینکه نرجس محجوب ـ مدیر جدید نوسازی و تحول اداری شهرداری رشت ـ بتواند هنگام بررسی ساختار شهرداری رشت از خود بپرسد که این تعداد نیرو اعم از کارگر، کارمند، کارشناس در شهرداری رشت مشغول چه کاری هستند حتما می‌تواند گزارش عجیبی برای شهردار جدید رشت تنظیم کند.
بخشی از شرح وظایف این بخش چنین برشمرده شده است؛
* هدایت و نظارت بر تهیه و تصویب ساختار سازمانی شهرداری و سازمان‌های وابسته و طی مراحل قانونی آن.
* نظارت بر طراحی و بازنگری ساختار سازمانی شهرداری و سازمان‌های وابسته.
* نظارت بر تهیه و بازنگری اساسنامه موسسات وابسته و شرکت‌های تابعه شهرداری بر حسب نیاز.
* نظارت بر انجام اقدامات لازم در جهت ایجاد یا انحلال سازمان‌های وابسته و موسسات و شرکت‌های تابعه بر حسب نیاز شهرداری و طی مراحل قانونی آن.
این تعداد پرسنل در شهرداری شهری که سال‌هاست برای شهروندانش تفرجگاه عمومی قابل ذکری فراهم نکرده، سال تا سال معبری نگشوده، پارک‌های افتتاح شده‌اش از تعداد انگشتان یک دست هم فراتر نمی‌رود و سرانه‌ی فضای سبزش از شهرهای کویری هم کمتر است و تعداد سینماهای تعطیل شده‌اش از سینماهای فعالش بیشتر است چه ضرورتی دارد؟
به این موارد حدود ۱۵ مورد دیگر هم در زمره شرح وظایف مدیریت نوسازی و تحول اداری رشت آمده است (۲)
و حدود ۴۰ مورد هم به عنوان برنامه‌های پیش روی مدیریت ذکر شده است که البته بخشی از آن مربوط به برنامه‌های سال ۹۶ به این سو است.(۳)
اینکه مدیر جدید نوسازی و تحول اداری شهرداری رشت بتواند هنگام بررسی ساختار شهرداری رشت از خود بپرسد که این تعداد نیرو اعم از کارگر، کارمند، کارشناس در شهرداری رشت مشغول چه کاری هستند حتما می‌تواند گزارش عجیبی برای شهردار جدید رشت تنظیم کند.
وجود چند هزار نیروی مواجب گیر در مجموعه‌ای که عمر شهردارانش طی ۴۰ سال گذشته کمتر از ۲ سال بوده در اولین گام می‌تواند حتما سوالی مهم باشد. چون این تعداد پرسنل در شهرداری شهری که سال‌هاست برای شهروندانش تفرجگاه عمومی قابل ذکری فراهم نکرده، سال تا سال معبری نگشوده، پارک‌های افتتاح شده‌اش از تعداد انگشتان یک دست هم فراتر نمی‌رود و سرانه‌ی فضای سبزش از شهرهای کویری هم کمتر است و تعداد سینماهای تعطیل شده‌اش از سینماهای فعالش بیشتر است چه ضرورتی دارد؟
شهری که لقبی مانند آلوده‌ترین رودخانه‌های شهری جهان را یدک می‌کشد و بیش از ۲۰ هکتار از جنگل‌های سراوانش به انضمام زندگی ساکنان ۴ روستای موشنگاه، کچا و گلسرک و جوکول بندان به دلیل دفن روزانه ۷۵۰ تُن زباله که بخش زیادی‌اش متعلق به ساکنان رشت است نابود شده، واقعا به این تعداد نیرو نیاز دارد؟ نیروهایی که در تعداد با پرسنل تمام دستگاه‌های اجرایی مرکز استان و حتی استانداری که باید برای امورات دو و نیم میلیون نفری گیلان برنامه ریزی کند هم بیشتر است.
نباید بی انصافی کرد چون بالاخره و بعد از آنکه کوه زباله‌های سراوان از ۹۰ متر عبور کرد و لیترلیتر شیرابه روانه رودخانه‌های گوهررود و زرجوب و تالاب انزلی شد چند ماه پیش تصفیه‌خانه شیرابه سراوان به صورت آزمایشی افتتاح شد. تصفیه خانه‌ای که اگر فاز دومش تا دو ماه آینده افتتاح شود می‌تواند شیرابه بزرگ‌ترین سایت دفن زباله گیلان را تا ۳ لیتر در ثانیه تصفیه کند. براساس اطلاعات منتشر شده از سوی اداره کل حفاظت محیط زیست گیلان تخلیه هر تن زباله در سراوان، ۵۰۰ لیتر شیرابه تولید می‌کند که بر این اساس روزانه ۳۵۰ هزار لیتر شیرابه‌ی زباله در این منطقه تولید می‌شود.
خلاقانه‌ترین کار شهرداری طی ۴دهه گذشته سم پاشی روی هزاران تُن زباله به همراه شن ریزی در همان مکان برای کنترل میلیون‌ها مگسی است که با مدیریت اعضای شورای شهر و شهرداران رشت زندگی در این زباله‌ها برای‌شان بهشت بود. همان مگس‌هایی که زندگی و زمانه بیش از ۷ هزار تَن از ساکنان سراوان را با بیماری‌های پوستی و سرطان و زیان‌های اقتصادی به جهنم تبدیل کرده‌اند.
نکته جالب دیگری هم درباره این تصفیه‌خانه وجود دارد که قرارداد ساخت آن از سال ۹۵ منعقد شد اما تا بهره برداری آزمایشی آن حدود پنج سال زمان برد. ۵سال زمان برای تصفیه خانه‌ای که وجودش برای زندگی هزاران تن از مردم سراوان و حتی رشت ضروری بود و هزینه تمام شده آن هم حدود ۱۰ میلیارد تومان بود. نکته دیگر در این ارتباط آینده نامعلوم سرنوشت پروژه زباله سوز در سراوان است که در میان بی‌ثباتی محض مدیریتی در شهرداری همچنان به صورت لاک‌پشتی در حال آماده‌سازی است. گویا مخاطره زندگی هزاران ساکن رشت و سراوان به دلیل آلودگی ناشی از زباله‌ها محلی از اعراب ندارد. هرچند بخش زیادی از بودجه این قبیل پروژه‌ها ملی است اما به یاد بیاورید که سال گذشته حقوق پرسنل شهرداری رشت در روز ۶۰۰ میلیون تومان بود.
طبیعتا با وضعیت درآمدی شهرداری رشت، این مجموعه اولویت اول خود را پرداخت حقوق پرسنلش تعیین می‌کند و اجرای پروژه‌های حیاتی مانند تصفیه‌خانه سراوان و کارخانه‌ی زباله سوز و طرح‌های مهم دیگر هرماه و سال به تعویق می‌افتد. تعویقی که مربوط به امروز و دیروز نیست و از ۳۶ سال پیش تاکنون ۲۹ شهردار رشت وعده‌ی آن را به ساکنان سراوان و شهروندان مرکز استان داده‌اند. اما در نهایت سال‌ها خلاقانه‌ترین کارشان طی ۴دهه گذشته سم پاشی روی هزاران تُن زباله به همراه شن ریزی در همان مکان برای کنترل میلیون‌ها مگسی بود که با مدیریت اعضای شورای شهر و شهرداران رشت زندگی در این زباله‌ها برای‌شان بهشت بود. همان مگس‌هایی که زندگی و زمانه بیش از ۷ هزار تَن از ساکنان سراوان را با بیماری‌های پوستی و سرطان و زیان‌های اقتصادی به جهنم تبدیل کرده‌اند.
سرپرست جدید نوسازی و تحول اداری شهرداری رشت کار دشواری دارد وقتی با این تعداد پرسنل و ۱۰ سازمان زیر مجموعه شهرداری مواجه شود و در کنار آن با پدیده‌ی عجیب برون‌سپاری کارهای بعضا ساده در این مجموعه هم روبه‌رو شود.چون شماری از نیروهای شهرداری رشت سفارشی، تحمیلی و عمدتا غیر متخصص و یا با مهارت‌هایی بی ارتباط به پروژه‌های مختلف شهرداری هستند.
شاید در نگاه اول اینگونه به نظر آید که هزینه‌های عمرانی و جاری شهرداری بی ارتباط به یکدیگر است اما واقعیت آن است در مجموعه‌ی بدهکاری مثل شهرداری رشت بیش از آنکه شهردارانش بتوانند به پروژه و عمران شهری بیاندیشند مجبورند برای پرداخت ماهانه حقوق چند هزار پرسنل برنامه ریزی کنند. چون در هرحال وقتی این افراد وارد مجموعه شدند طبق قانون کار باید حقوق و مزایای خود را دریافت کنند.
با چنین شرحی آیا خانم محجوب مدیر جدید نوسازی و تحول اداری در دور جدیدِ بررسی جهت «ایجاد یا انحلال سازمان‌های وابسته و موسسات و شرکت‌های تابعه بر حسب نیاز شهرداری رشت» می‌تواند یک گام به پیش بردارد؟
لینک ها:
