ماهان سیارمنش

شعر تعریف مشخصی ندارد؛ همه­ مان سعی می­کنیم در زندگی روزمره با بیان حالات متفاوت خود از طریق کارکردی مانند زبان که به آن جلوه و معنایی منفرد می­ دهد، به نوعی شعر بیافرینیم. صحنه­ ای تک افتاده از جهان بیرون که در قاب کلام جاودانه می ­شود. از این رو بیان اینکه شعر، تجربه­ ای فردی از خلال ماجراهای متوالی زندگی است، پُر بیراه نیست. حال چه عنصری این تجارب را شایسته­ ی جاودانه بودن می ­سازد؟ بی­ شک هر انسانی با «آن­»های متفاوتی در زندگی­اش روبه­ رو می­ شود که از نظر او زود به فراموشی سپرده می­ شوند و دیگر هیچگاه به خاطره چهره نمی…