مطبوعات گیلان

عصر روز پنج‌شنبه 10 شهریور 1401، نشست سوم از نشست‌های سی سال با مجله‌ی فرهنگی ــ هنری و گیلان‌شناسی گیله‌وا، از سوی جرگه با همکاری خانه فرهنگ گیلان برگزار شد. به گزارش مرور، رحیم چراغی (شاعر و پژوهشگر) در این نشست، در باره‌ی سال دوم گیله‌وا سخن گفت. وی با اشاره به شرایط بحرانی مطبوعات و از رونق و رمق افتادنِ مطبوعات فرهنگی، هنری و مستقل و آزاد گفت: امروز نه تنها با افت تیراژ مطبوعات مستقل که با سقوط آن‌ها روبرو هستیم. چراغی دلیل عمده‌ی این شرایط را ورود فرستنده‌های ماهواره‌ای به زندگی مردم از سال‌های دور عنوان و تصریح کرد:…

ما غمگنانه می‌نویسیم وهر بار پیش از نوشتن با خود می‌گوییم، آیا آنها که باید بخوانند و قدمی بردارند، این‌بار گره‌ای از کلاف سردرگم مصائب مردم، خواهند گشود. همین حالا فکر می‌کنم، سال پیش یا حتی همین چند ماه پیش اگر قرار بود این متن را بنویسم بجای کلمه‌ی «مصائب» می‌نوشتم« مشکلات»؛ اما این که حالا خیلی‌ها هر روز صبح‌شان با جست‌وجوی اخبار درباره‌‌ی گرانی ارزاق و افزایش بهای خدمات آغاز می‌شود، مصیبت است. این که آدم‌ها نمی‌دانند کالایی که امروز می‌خرند، فردا چه قیمت است، مصیبت است. واقعیت این است که هر سر خمیده در سطل زباله و هر…

گیلان جان می وطن، تی سر سلامت بمانه امه مییان ان علامت اگر اونسانم تیره ای قدم من بوکونید فردا زاکان مر ملامت این پیشانی نوشت «گیله وا» است، نشریه ای که «محمد تقی پور احمد جکتاجی» از 30 سال پیش با عشق و تلاش مداوم برای مردمان شمال ایران منتشر کرده است . نشریه ای که هدف خود را خدمت به فرهنگ بومی گیلان و مازندران نهاده و سردبیرش آن را چون مدرسه ای انگاشته که همه رشته های دانشی در آن تجربه می شود و استاد و شاگرد به تعلیم و تعلم مشغولند. مدرسه ای که به حق همانگونه که جکتاجی در نخستین شماره اش بر آن عهد بسته در این سه دهه…

اغلب سعی بر این داشته ام؛ «گیله وا» را از تنور در آمده، داغ خریداری کنم، اما این بار نشد، نسخه جدید آن را که با قلم توانمند استاد سی ساله شده است، را سریعا تهیه کردم. نیمه دوم مهر ماه ۱۴۰۰ در کتابفروشی و نوشت و ابزار دیبا واقع در خیابان بیستون که به تازگی صاحب مهربانش فوت شده، شماره ۱۶۷ گیله وا را عرضه کرد. سر جلد نشریه پازلی را میبینیم که در چیدمانش به عدد ۳۰ رسیده است، اما صفر آن کامل نشده، البته اواسط تابستان در کانال تلگرامی گیلتاج ملتفت به عدد ۳۰ حک شده بر جلد شده بودم.  موضوع از این قرار است؛ نشریه وزین گیله وا که…

شیوع ویروس کرونا جامعه فرهنگی و هنری و به ویژه مطبوعات را با مشکلات جدید زیادی روبه‌رو کرده است. این مشکلات بر نشریات محلی سایه‌ای سنگین‌تر داشته که آن‌ها را با آسیب‌های آشکار و نهان دیگری روبه‌رو کرد. از جمله بارزترین آن‌ها آسیب‌های اقتصادی بوده است. هزینه‌های چاپ و تهیه کاغذ و همینطور حفظ کارکنانِ تحریریه‌ی نشریه، در ردیف این مشکلات قرار می‌گیرند. در دوران کرونا، مطبوعات را فراموش کردند مزدک پنجه‌ای ، مدیر مسئول دوهفته نامه دوات که نشریه‌اش از تیر ماه ۹۹ از فعالیت بازماند، به مرور می‌گوید: باید به بحران کرونا به عنوان…

ماهنامه‌ی  اجتماعی و فرهنگی «انزلی فردا»  قدم درعرصه‌‌ی مطبوعات کشور گذاشت. «هاجر سلیمی شیوائی» صاحب امتیاز و مدیر مسوول این ماهنامه است و سردبیری آن را نیز «لیلا مسروری» بر عهده دارد. اعضاء کوشا و توانمند تحریریه‌ی این نشریه پیش از این  به مدت سه سال  با نام روزنامه خزر ویژه‌ی انزلی به فعالیت می پرداختند و نگارش و انتشار گزارش‌هایی با محوریت موضوعات اجتماعی، فرهنگی، محیط زیستی، ورزشی و رویدادهای شهرستان از جمله مواردی‌ست که در کارنامه‌ی کاری ایشان به ثبت رسیده است. و اما اینک نخستین شماره از نشریه‌ی «انزلی فردا» به همت…

ابتدای دهه‌ی 80 شمسی، زمانی که هنوز خبری از اینترنت پرسرعت نبود و روزنامه نگاری در ایران به همان رسانه‌های مکتوب و چند خبرگزاری مثل ایرنا و ایسنا و ایلنا محدود می‌شد، همراه همکار و دوست نازنینم، فرشاد قربانپور، یک روز در هفته کوله‌بارمان را می‌بستیم و عازم پایتخت می‌شدیم تا با روزنامه‌نگارهای معروف کشور برای پروژه شخصی ای که "مطبوعات در ایران بعد از انقلاب" نام داشت، مصاحبه کنیم. در این پروژه با 40 روزنامه‌نگار درجه یک گفت و گو کردیم تا تبدیل به تاریخ شفاهی مطبوعات ایران در دوران بعد از انقلاب شود. تقریبا هیچ روزنامه نگار…

اخبار فیک یا جعلی تا چند سال پیش واژه‌ی پرکاربردی نبود اما اکنون به کلمه‌ای متداول بدل شده که البته تهدیدی برای افکار عمومی است. خبرهایی گمراه کننده که جز تحریف واقعیت‌ها همچنین آسیب برای دنیای روزنامه‌نگاری یا اطلاع رسانی صحیح هستند. امروزه دیگر جذب کردن اعتماد مخاطب چندان اهمیت ندارد و این رسانه‌ها با تیترهای دروغین و اغوا کننده در پی جذب مخاطب هستند. گاهی بریده‌ای از سخنان مصاحبه شونده، گاهی نمایش واکنش سلبریتی‌ها و یا جلب توجه عمومی از طریق هجو؛ در این میان آنچه که از دست می‌رود استفاده‌ی مناسب از کارکرد رسانه است. البته…

پیشینه‌ی نشر مطبوعات در ایران به عهد محمدشاه قاجار بر می‌گردد؛ به سال ۱۲۱۶خورشیدی، با انتشار نشریه‌ای بی‌نام (بعدها موسوم به کاغذ اخبار) به مدیریت میرزامحمد صالح شیرازی کازرانی. میرزاصالح، منشی لیندسی بیتون (فرمانده هئیت نظامی انگلیسی در ایران) بود و با تدبیر عباس میرزا، به همراه کلنل دارسی (قولونل‌خان) که آن‌زمان افسر توپخانه‌ی تبریز بود برای تحصیل در رشته‌ی زبان و مترجمی، به انگلستان رفت و هم او بود که فنون روزنامه‌نویسی را از فرنگی‌ها آموخت و در بازگشت، روزنامه‌نگاری‌ ایرانی را بنیان گذاشت. ظهور مطبوعات در گیلان، پیوندی…