انزلی و دریا دریا حسرت
نمیشود از رنجِ تنهایی و بیحوصلگی به اندوه یک شهر پناه برد.
واقعیت این است، اگر اهل شهری باشی که به دریا تکیه داده و تالاب در شریانهایش، ترانهای سبز سرداده، نباید سرگردان بمانی که راهیِ تماشای کدامین روشنا شوی.
اگر پلهای شهرت شهره باشند به زیباترین چشماندازها نباید قدم زدن را از یاد ببری.
اگر شهرت دروازهی ورود مدرنیته به کشورت باشد و بناهای باقیمانده از دوردست زمان در آن قصههای بسیار داشته باشند، اگر کافهها و قهوهخانههای بسیارش از گفتوگو و معاشرت لبریز باشند، اگر صدای بوق کشتیها هر روز نگاهت را به پنجرهها…