«فرامرز بهزاد» مترجم و فرهنگ‌نویس برجسته‌ی زبان و ادبیات آلمانی از عالم خاک کوچید. او اما چونان پدرش نامی درحشان از خویش در دفتر مفاخر گیلان و ایران برجای نهاده است. «فرامرز بهزاد» سال ۱۳۱۴ در سایه‌سار آسمان رشت چشم به جهان گشود. پدرش پروفسور «محمود بهزاد» را پدر علم زیست‌شناسی ایرانی خوانده‌اند و تالیفات، ترجمه‌ها و مقالات متعددش، چراغی روشن در مسیر تعالی میهن بوده است. و اما فرامرز بهزاد نیز چون پدر سالیان بسیار در مسیر آگاهی قدم برداشت. وی با سبقه‌ی استادی زبان و ادبیات آلمانی در دانشگاه تهران، مترجم و فرهنگ‌نویس پیشکسوت و توانمند ایرانی بوده و سالهاست که رد دانش و قلمش در برگردان آثار نویسندگانی نظیر«برتولت برشت» و «فرانتس کافکا» از آلمانی به فارسی، نگاه علاقمندان به جهان ادبیات را به خویش خوانده است. او افتخار ترجمه‌ی کتاب علمی «هشت گناه بزرگ انسان متمدن» اثر «کنراد لورنتس» با همکاری پدرش را نیز در کارنامه‌ی فعالیت‌هایش درج کرده است. همچنین «فرهنگ آلمانی- فارسی فرامرز بهزاد» از معتبرترین فرهنگ‌های آلمانی به فارسی محسوب می‌شود.
گفتنی‌ست، استاد «فرامرز بهزاد» پس از اتمان تحصیلاتش در آلمان، در کسوت مدیر گروه زبان و ادبیات آلمانی دانشگاه تهران به ارائه‌ی خدمت پرداخت. او استادی توانمند بود و دانشجویان بسیاری از محضرش آموختند. فعالیت ارزشمندش پیش از انقلاب در انتشارات خوارزمی و همچنین تاسیس گروه آلمانی انستیتو سیمین با همکاری «محمود حسینی زاد» و «اردشیر فرید مجتهدی» از دیگر گام‌هایی است که زنده یاد «فرامرز بهزاد» در مسیر آشنایی ایرانیان با زبان و ادبیات آلمانی برداشته است. او بعدتر به آلمان مهاجرت کرد و سرانجام، ششم اسفند ماه سال ۱۴۰۱ از عالم خاک کوچید.
«محمود حسینی زاد» نویسنده و مترجم نام‌آشنایِ ایرانی در صفحه‌ی شخصی خویش «فرامرز بهزاد» را بهترین و دقیق‌ترین مترجم زبان آلمانی ما دانسته است.
و اما اینک ما مانده‌ایم و یاد یکی دیگر از مفاخر گیلان‌زمین که آن سوی غبار سهل‌انگاری، در سالهای بودنش، حضور ارزشمندش را قدر ندانستیم و کنون باید دید زین پس آیا قدمی در راستای گرامیداشت نام وی برداشته می‌شود یا خیر.
