کفایت آریایی فر 6 پست 0 دیدگاه

قرار است عکاسی دنیای‌مان را گسترده‌تر کند‌‌، قرار است زبانی باشد برای بازگو کردن خودمان به عنوان انسان‌‌، کیستیم؟ کجاییم؟چگونه و به چه چیزهایی ‌می‌اندیشیم؟ داستان دل‌تنگی و رنج و…
ادامه مطلب ...

سال ۶۶  که دانشجوی ترم اول عکاسی در تهران  بودم، هم اتاقی داشتم به نام عفت که مشهدی بود‌. عفت درسش را به خاطر پسری که دوستش داشت بیشتر طول داده بود تا بیشتر تهران بماند شهری پر از…
ادامه مطلب ...

اصطلاح شیء دراماتیک به چیزهایی گفته می‌شود که ارزش یا بار معنایی فراتر از کاربردشان دارند  چیزهایی که خاص تر و عزیزند مانند پنجره، آینه،آسمان، انار که به اصطلاح شعر خورشان خوب است  و…
ادامه مطلب ...

اگربپذیریم که زندگی موهبتی سراسر رنج است و کارِ انسان ، کنار آمدن و پذیرفتن و به انجام رساندن این موهبت است، چقدر مجازیم و چه اندازه عاقلانه است که این موهبت بی برگشت را هدر دهیم؟ شاملو…
ادامه مطلب ...

بهار است، گل‌های پامچال جای جای کوهپایه و روستا را تسخیر کرده‌اند و عطر دل انگیز سبزه‌ی تازه، انسان و حیوان را مست می‌کند. پیرمرد، شادمان رو به خانه‌ی داماد دارد، نوه اش به دنیا آمده،…
ادامه مطلب ...

انسان نخستین پس از آن که پیروزی نسبی برطبیعت پیدا کرد، توانست سرپناهی داشته باشد و مقداری خوراک پس انداز کند، اوقات فراغت بیشتری به دست آورد. پس ازاین دوران بود که اسباب زندگی او شکل…
ادامه مطلب ...