آرشیو برچسب

یادداشت ویژه

فشار مضاعف بر جنگل‌ها با افزایش بهای گوشت قرمز در کشور

تغییرات ملموس و محسوس آب و هوایی  در کشور و همچنین افزایش دما و به طبع آن کاهش میزان بارندگی به ویژه در استان های پر بارش کشور نظیر استان گیلان لزوم توجه بیش از پیش به حفاظت از جنگل ها و مراتع به عنوان سیستم های حیات بخش و نقش مهم آنها در تعدیل آب و هوا و ایجاد بارندگی گوشزد می­کند به همین جهت برای جلوگیری از تبعات سیاسی، اجتماعی و امنیتی حاصل از تغییرات آب و هوایی و بحران آب ناشی از آن ضرورت دارد که حاکمیت نسبت به  صیانت   و همچنین احیاء و توسعه جنگل ها و بهبود کیفیت مراتع اهتمام ورزد. امروزه حفاظت از منابع طبیعی به ویژه…

منطق ساخت خانه در شهر ایرانی

خانه حرف‌های بسیاری دارد که نمی‌توان به راحتی درباره‌اش فکر کرد و نوشت. روابط انسانی‌هایی که در خانه می‌گذرد کانون سامان اجتماعی شهر است. خانه، سلولی از شهر است که اگر محو و نابود شود شهر نیز نابود می‌شود. خانه نوعی ایده و برساختی اجتماعی‌ست؛ داستانی که درباره‌ی کیستی‌مان به خود می‌گوییم و این‌که دوست داریم چه‌کس و چه‌چیزهایی را در نزدیک‌ترین فاصله به خودمان داشته باشیم. هیچ مکانی مثل خانه نیست؛ چون خانه درواقع اصلاً یک مکان نیست؛ امّا مسکن و آپارتمان، وجودی فیزیکی‌ست. شاید آن بتواند گوشت و استخوانِ خانه را فراهم کند؛…

کمپ لنگرود؛ یک راز سر به مهر دارد؟

آیا آتش سوزی کمپ لنگرود یک موضوع امنیتی است؟ پاسخ این پرسش باید منفی باشد. اما واقعیت این است معمولا در ایران هر موضوعی قابلیت دارد که تبدیل به سوژه‌ای امنیتی شود. دلیل آن هم این است که سازمان ها، نهادها و مدیران مملکت راه گفتگو با مردم را نمی دانند و از پاسخ به هر سوال و شبهه‌ای طفره می‌روند و ساده‌ترین چیزها را تبدیل به معما می‌کنند. دو ماه از حادثه غم‌انگیز کمپ لنگرود گذشته است و هنوز مسئولان استان گیلان صلاح ندانسته‌اند درباره‌اش یک نشست خبری ساده برگزار کنند و به پرسش های مردم پاسخ بدهند. ترفندشان این است که قضیه را…

تئاتری که شهر ندارد

شاید مهم‌ترین تفاوت انسان با گونه‌های دیگر را باید در زیست اجتماعی‌اش جست‌و‌جو کرد، این فرض که دلیل اولیه شکل‌گیری جوامع انسانی مربوط به نیازهای فیزیکی بوده باشد، درست است ولی امروزه نیازهای روانی به آن افزوده شده است. نگاه انسان امروز به زندگی از حس تعلق‌اش به اجتماعی که در آن زیست می‌کند سرچشمه می‌گیرد. نگاه به فضاهای عمومی که سال‌هاست به تغییر کاربری تکه‌های متروک در میان ساختمان‌ها نزول کرده، باید فراتر از فضاهای تنفس شهری باشد. به تعبیر دیگر نگاه سلبی به فضاهای عمومی موجبات بی‌اعتباری آن را فراهم خواهد کرد، باید به آن…

از انزوا و سرکشی تا مدارا و تعامل

در روز رشت هستیم. به راستی رشت کجاست؟ و رشتی کیست؟ چگونه می‌توان رشت را فهمید؟ آیا رشت آن تصویر سانتی‌مانتالی است که از آن نشان می‌دهند؟ عکس‌هایی با فیلتر‌های غیرواقعی؛ میدان شهرداری‌ که تبدیل به نماد رشت شده و اولین جایی است که هر غیررشتی پس از شنیدن نام رشت به یادش می‌افتد. رشت تبدیل به مقصدی شده که بلاگرها به آن بیایند و در شهرداری‌ تا نیمه‌های شب بمانند و در شهر به اصطلاح خلاق در خوراک‌شناسی در رستوران‌هایی که به راستی از اسمشان مشخص است؛ یعنی کباب کثیفی‌ها غذا بخورند؟ و یا کمدین‌هایی ضعیف، اصوات بدوی از خود دربیاورند و…

شهر آن‌جاست که انسان‌ها گرد هم باشند

اهمیت این چهار راه را اگر نه از سرگذشت آن، تنها از متن مصاحبه‌های توجیه‌گرانه‌ی این روزها می‌توان دریافت؛ پرترددترین چهارراه کشور! بی‌تردید این جایگاه رفیع در اندیشه‌ی حاکم بر مدیریت شهری شهرهای ما اهمیت بسزایی دارد؛ نه از آن روی که نیازمند سامان‌دهی و مدیریت برای تأمین کیفیتی بهتر برای لحظاتی از زندگی این جمعیت رهگذر است، بلکه به آن دلیل که پرترددترین چهارراه کشور، اصلی‌ترین ویترین کشور است. همان نقطه‌ای که باید آیینه‌ی تمام‌نمای تفکر و کارآمدی مدیریت کشور باشد، سره را از ناسره غربال کند، نظم حاکم بر کشور را به رخ بکشد و…

روز رشت؛ میخ شده به تکرار و روال

در مواجهه با شهروندان سایر شهرهای کشور، اهل رشت بودن یا زیستن در این شهر به نوعی با امتیاز همراه است. این سال ها در شهر رشت نیز این حس بیش از پیش القا می شد، با آغاز دهه 90 و پیشرفت های حوزه تکنولوژی، اینترنت و متناسب با آن در برخی از شهرهای کشور شاهد امتیازهایی از سوی سازمان های بین المللی بوده ایم، بعنوان مثال؛ عنوان شهر خلاق خوراک که از سوی یونسکو به رشت نسبت داده شد. دولت گذشته نیز سیاست بازآفرینی شهری را آغاز کرد و رشت نیز با وجود بافت تاریخی و مرکزی خود در این سیاست دستخوش تغییرات کالبدی مثبتی شد. همه اینها در شرایطی…

از فضای شهری تا بدن‌های انسانی

شهر، که ابتدا در مقام بزرگ‌ترین محصولِ جمعیِ انسانی و سپس در دوره زمانی حاضر، در ردای پدیده‌ای است که تبلور زندگی جمعیِ خاص انسان امروزی را ترسیم می‌کند ، همواره به ما گوش‌زد می‌کند که در گذر تاریخ ثابت نبوده و نخواهد بود. شهر امروز، به دنبال تنوع و تکثری از منافع شکل گرفته و به میزان موفقیتش در استمرار حصول منافع، به نقش خود ادامه می‌دهد. این محصول جمعی سیال و منعطف، با ابهام، تضاد و هم‌نشینی مفاهیم متضاد تصرف گشته است. برای نمونه، از طرفی اساس و بنیاد وجودی‌ا‌ش، ماهیتی‌ست جمعی و در حداقل‌ترین ویژگی مفهومی‌اش، به دنبال جمع…

آبان، بی‌آبان، بیابان…!

نیما فریدمجتهدی/ سمانه نگاه چند سالی است که رکوردهای آب‌‌وهوایی در کشورمان در حال شکسته شدن است. هر ماه و هر سال، شاهد ثبت رکوردهای دمایی و بارشی جدید هستیم. گرما و کم‌بارشی ماه آبان امسال و از قضا یک دهه اخیر بر کسی پوشیده نیست. مسئله‌ای که دقیقاً منتج از شرایط تغییر آب‌وهوا است. یعنی افزایش نوسان و تغییرپذیری دما و بارش در رژیم بارشی استان اتفاق افتاده‌است. هرچند که ظاهرا گرمایش هوا هم امری معمول در پاییز و زمستان‌های گیلان شده‌است.  با ‌این‌حال آبان امسال یکی از خشک‌ترین آبان‌های تاریخ گیلان بود و کاهش بارش در آن قابلِ…

شکست دولتهای مسکن ساز

پس از جنگ جهانی دوم بسیاری از کشورهای درگیر در این جنگ به دلیل خسارت های وارده در بخش ساختمانی با یک برنامه ریزی حساب شده تلاش کردند تا کمبود مسکن درکشورهای خود را به حداقل برسانند. اما این تفکر در ایران پس از جنگ با عراق هیچگاه حاکم نشد. تلاش دولت پس از جنگ برای رونق تولید، پیگیری مکانیزم بازار آزاد برای بسیاری از بخش های اقتصادی قرار گرفت و در این میان مسکن نیز بدون توجه به مشکلات انباشته شده از جنگ و مدت زمان سپری شده به بخش خصوصی سپرده شد. پس از انقلاب و خصوصا پس از جنگ، این دولت پنجم بود که با شعار پاک (پس‌انداز،…