بحران

کیست که نداند زندگی‌ بی‌آب ممکن نیست. ما چشم می‌گردانیم و آسمان  و ابرها را می‌کاویم و منتظریم تا ببارند. ما گوش می‌سپاریم به صدای  گام‌های رودخانه‌های جاری. و اما این ما که می‌گویم  نه خیال کنید دیر است و دور که  دامنه‌اش رسیده است به سرزمین سبزی چون گیلان. همه‌ی درختان جنگل‌های باستانی هیرکانی، شالیزارهای طلایی و باغات سبز، آدم‌ها، ماهی‌ها، پرندگان و تمامی آنان که حیاتشان گره خورده است به  آب می‌دانند، گستره‌ی روشن آب‌ها، در این خطه رو به کاهش است. حالا ما نگاهمان به آسمان است و  سپیدرودی که  از دوردست‌ها راهی گیلان…